Twoje Wiersze - moje bajanie

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

12 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Kazimierz Surzyn

2024-10-24

Tak, w różny sposób możemy uspokoić duszę, czerpiąc z życia, refleksyjnie, z podobaniem, pozdrawiam ciepło.
6/5

noa

2024-10-28

Dziękuję za odwiedziny, również pozdrawiam :)

Monia

2024-10-17

Jakieś nawiązanie do dawnych słowiańskich bóstw tutaj widzę pozdrawiam;)

noa

2024-10-17

Inspiracją RKP więc musi być nawiązanie, pozdrowienia odwzajemniam :)

Larisa

2024-10-17

Człowiek jest taką istotą, która nie znosi pustki
i każdą w końcu czymś zapełni.
Bardzo dobry, refleksyjny wiersz!
Serdecznie pozdrawiam

noa

2024-10-17

To prawda nie lubimy pustki, pozdrowienia dla Ciebie :)

Kri^(*)

2024-10-16

Jednak człowiek potrzebuje w coś wierzyć...
a łaska wiary nie każdemu dana,

pozdrawiam:)

noa

2024-10-17

Naturalność religijna w człowieku od zawsze, pozdrawiam serdecznie :)

Odyseusz62

2024-10-16

Gdy mijam stary dąb w parku
co koroną sięga niebios
wiem że to nie jest zwykłe drzewo
lecz jakbym kościół odwiedzał.
Pozdrawiam z zrozumieniem.

noa

2024-10-17

Też czasem odnoszę takie wrażenie, pozdrawiam :)

Dagmara^(*)

2024-10-16

Zawsze dążymy by nie było w nas pustki, więc nawet powrót do starych wierzeń może być rozwiązaniem.
Pozdrawiam serdecznie :)

noa

2024-10-17

Może, pozdrowienia dla Ciebie :)

Krystek

2024-10-16

Myślę , ze każdy ma jakiś sposób
na uspokojenia duszy.
Nieważne, czy to wiara w coś,
czy w kogoś. Ważne, by nie s
tracić nadziei i sensu życia.
Pozdrawiam czule:)

noa

2024-10-17

To prawda, serdeczności :)

Konstantynopolitańczykowiańczyk^(*)

2024-10-16

czy wraca czy nie to jednak tylko wiara czyli wymysł na potrzeby dzięki któremu łatwo osłabiać morale mas

noa

2024-10-17

Coś w tym jest, pozdrawiam :)

Elżbieta

2024-10-16

Kiedy zawodzi co jest, szuka się duchów przodków, może nawet w tak odległych wyobrażeniach!
Pozdrawiam serdecznie:)⭐

noa

2024-10-17

Chyba jest tak, jak napisałaś. Pozdrowienia dla Ciebie :)

JoViSkA

2024-10-16

Z mocą wiary można obudzić każde bóstwo...
Ciekawe bajanie :)
Pozdrawiam noa :)

noa

2024-10-17

To prawda, dziękuję za odwiedziny, pozdrawiam również :)

Moona@

2024-10-16

Tę "pustkę" człowiek zawsze jakoś wypełnia.
A bogów, bożków czy Bogów do wyboru do koloru :)
Pozdrawiam :)

noa

2024-10-17

To prawda, pozdrawiam również :)

sturecki

2024-10-16

Wiersz przywołuje dawne słowiańskie bóstwa, jakby budząc je ze snu, a one, niepewne, patrzą z ukrycia, zastanawiając się, czy wstać, czy pozostać w zapomnieniu. Ich siła leży w człowieku, który od nowa szuka odpowiedzi na pytania o wiarę i sens. To tak, jakby dawna pustka miała znów znaleźć swoje miejsce, a bóstwa, choć nieco sennie, łypią na nas, gotowe wrócić do życia, jeśli tego zechcemy.