Moje pierwsze skojarzenie to utwór "Wojna!" Brygady Kryzys. Tutejszy obraz "zwęglonych ciał" to jakby wynik tamtejszego ”Będą palić i rabować". Historia jakby wraca do emocji z wczesnych lat 80-tych poprzedniego wieku, kiedy wszechogarniające było w radiu i telewizji zagrożenie wojną - wtedy z Zachodem, teraz ze Wschodem. Faza wojny zamknięta w wierszu bardziej może jednak przypomina ten moment zniechęcenia i zmęczenia całym tym zagrożeniem, które dawało się odczuwać w drugiej połowie lat 80-tych. Dobrze to jest ujęte w tekście piosenki "Polska" Kultu. Tutaj też mocno gra nawiązanie do zapomnianych "Dzieci z brudnej ulicy", o których śpiewali TZN Xenna. I właśnie to zapomnienie jest osią wiersza. Z jednej strony można to spleść z "Amnesia" Chumbawamby, w której wytknięta jest amnezja polityków na obietnice wyborcze i w jakiejś części wyborców, którzy przymykają oczy na niedotrzymane obietnice. Jest tu też echo zdania Kisielewskiego: "To, że jesteśmy w dupie, to jasne. Problem w tym, że zaczynamy się w niej urządzać." Zapomnienie to wynik tego urządzania się. I tutaj można powtórzyć pytanie, czy to zapomnienie nie prowadzi do tego, że ludzkość przestaje istnieć, do tego obrazu, który znamy z "Nie ma zagrożenia" Dezertera.

Myślę, że większość nie chce pamiętać i nie chce widzieć dla świętego spokoju mając nadzieję, że wszystko jakoś się ułoży i że ich to nie dotyczy...później będą żałować, że mogli coś zrobić ale będzie już za późno na ratunek...
Pozdrawiam

nie robiąc nic, odchodzimy w niepamięć...

"więc nie pytaj komu bije dzwon? bije on zawsze dla ciebie!"
Nie jest nazs wielu! Obywatelu!

Szacun i daszcz!

Ten wiersz mówi o obojętności świata na cierpienie i śmierć, o tym, jak łatwo zapomina się o tragediach, które kiedyś poruszały ludzi. Pokazuje, że choć prawda i ból istnieją, to wielu zamyka przed nimi drzwi, woli milczeć i nie dostrzegać tego, co niewygodne. Myślę, że to gorzka refleksja o tym, jak łatwo jest stać się biernym świadkiem historii.
6/5