Patrząc na paletę barw różne
mam skojarzenia.

W biel – dobro i ciszę ubieram.
Myśli pozytywne, marzenia –
otulam w szal błękitny.
W mlecznej barwie mgły –
czuję się jak w krainie baśni.

Kolor smutku i nudy –
to odcienie szarości, bo
żaden z nich nie przynosi
radości.

Przy barwach różowych
chętnie się uśmiecham.
Zaraz widzę roześmiane,
wesołe dzieci.

Kolor czerwony obrazuje
gorącą miłość, ale i niepokój.
Przy nim słychać miłosne
szepty

Natomiast zieleń, to nadzieja
i spokój.
Duszy i oczom daje uspokojenie,
odprężenie.

Kolor pomarańczowy – to kolor
wesoły, przy nim zapach cytrusów
czuję.

Kolor żółty przypomina dni słoneczne.
Daje dobrą energię, rozgrzewa serce,
sprawia, że jesteśmy radośni i weseli.

Czarny kolor – to symbol żałoby
i smutku, trosk, kłopotów
i ciężkiego losu oraz elegancji.

Na szczęście życie nasze jest tęczowe.
Nigdy nie jest w jednym kolorze.
Wypełnione jest skrajnymi emocjami.