X
Zwykły Kuszony?
wolny
2021-08-17 12:39
Dla Kramskoja byłeś zwykłym Kuszonym
nie wiedział, że pomylił scenerię
a szatan nie jest obiektem twych myśli
Przeczuwam, że dopadła cię zwątpienia chwila
kłuje dogłębny ból niezrozumienia
nie znajdujesz symboli, by opisać świat
który widzisz tylko Ty
Powołujący jest dalej niż zwykle
w przeciwieństwie do bezsensu twej misji
wszyscy mówią o tobie, nikt z tobą
boli cię cierpienie, boś nieprzyzwyczajony
Miałeś być skałą, na której się potkną
pewni głosiciele swojej wizji Jego
teraz tylko niemoc do bólu ściska ręce
nie umiesz skruszyć ich kamiennych serc
nie wiedział, że pomylił scenerię
a szatan nie jest obiektem twych myśli
Przeczuwam, że dopadła cię zwątpienia chwila
kłuje dogłębny ból niezrozumienia
nie znajdujesz symboli, by opisać świat
który widzisz tylko Ty
Powołujący jest dalej niż zwykle
w przeciwieństwie do bezsensu twej misji
wszyscy mówią o tobie, nikt z tobą
boli cię cierpienie, boś nieprzyzwyczajony
Miałeś być skałą, na której się potkną
pewni głosiciele swojej wizji Jego
teraz tylko niemoc do bólu ściska ręce
nie umiesz skruszyć ich kamiennych serc
Iwan Kramskoj, Chrystus na pustyni, 1872
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Kornel Passer
2021-08-17
Wewnętrzne życie Chrystusa dla teologów stanowiło odwieczną zagadkę i nie zawsze wiedzieli, co z tym zrobić. To fascynujący obszar dla tego najwyższego rodzaju poezji, czyli używającej wyobraźni do odkrywania prawdy, nawet przy założeniu pewnego ryzyka jej chybienia. Podejmujesz ciekawą polemikę z myślą autora obrazu, która najpierw musiałeś z tego obrazu wyinterpretować, by się z nią zmierzyć. W ten obszar, masz rację , wchodzimy tylko na zasadzie przeczucia, ale przeczucie to też narzędzie poznania w poezji. Wiersz , nie pierwszy w poezji, podejmujący temat człowieczeństwa Chrystusa. Napięcie Bóg-Człowiek ukazane jest tu przez pryzmat słabości ludzkich możliwości, które jednak nie negują boskości Chrystusa , który widzi to, co niewidzialne dla ludzi (druga strofa wiersza). Pozdrawiam.
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności