Twoje Wiersze - Kruchość

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

16 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Mada44

2024-02-27

Czas przemijania. Z każdym rokiem coraz mniej, oby jak najwolniej. Pozdrawiam

mojenieogarnianie

2024-01-30

Cudowna kruchość ludzkiego istnienia w Bożych rękach nigdy nie przeminie...Serdeczności:)

Maba^(*)

2024-01-31

To prawda...
Pozdrawiam serdecznie :)

ajw

2024-01-30

Widzę, że podobnie nam w duszy gra. Żal patrzeć jak ktoś silny przez całe życie z dnia na dzień z kamienia robi się piaskiem.. Piękny, mądry i empatyczny wiersz. Ode mnie 5/6

Maba^(*)

2024-01-30

To prawda!

ajw

2024-01-30

Korzystajmy z takich chwil, bo one są cenniejsze niż złoto :)

Maba^(*)

2024-01-30

Dziękuję bardzo za te słowa. Ostatnio miałam okazję rozmawiać, przy różnych okazjach, z kilkoma osobami w wieku - właściwie sędziwym, choć w całkiem dobrej jeszcze formie. I taki żal, że czas biegnie nieubłaganie, ..

Monia

2024-01-30

Bardzo życiowy wiersz.Ta kruchość jest wszechobecna w naszym życiu.Lepiej jednak na codzień o niej myśleć jak najmniej.Dobry utwór pozdrawiam;)

Maba^(*)

2024-01-30

Tak, nie myśleć o tej kruchości jest wygodniej, ale całkiem o niej zapominać - niedobrze...
Dziękuję i pozdrawiam.

bez definicji

2024-01-30

Wiersz mnie wzruszył. Potrafisz w kilku słowach oddać ważny temat.
Pod wrażeniem - Bezka i 5/6🩰

Maba^(*)

2024-01-30

Dziękuję.
Pozdrawiam serdecznie :)

BardzoBardzo

2024-01-29

Gdy starych ludzi tłum rozchukany
się w koncu sam w sobie przeliczy
to wnet się otworzą niebieskie bramy
to wnet sięcały wszechświat przećwiczy

Bo każdy stary człowiek żyć musiał
najpierw dzieciństwo młodość dorosłość
i całe życie z wszechświatem przehuśtał
by starość weszła na scenę drogą prostą

I choć z tych starców co w tłumie tym wdzięcznym
ni jeden taki co ni niedołężny
to oni wcześniej swem ciałem wszetecznem
byli i gibcy i młodzi i piękni

Starość jest stanem tak ostatecznym że po niej
tylko śmierć spotkać cię może
i jeszcze tylko miłość tą ostateczną
na szalę zwycięstwa szczęścia położę

Pozdrawiam :)

Maba^(*)

2024-01-30

Dzięki za wierszowany komentarz.
Pozdrawiam wzajemnie.

Konstantynopolitańczykowiańczyk^(*)

2024-01-29

ułomność nie równa się niczemu i dlatego od najmłodszych lat trzeba się ruszać aż boli żeby się ustrzec

Maba^(*)

2024-01-30

A jednak - w dobrej, czy kiepskiej formie - dążymy do nieuchronnego.

ekszki

2024-01-29

Z czasem energia opuszcza istnienie i robi się ciężko

Maba^(*)

2024-01-30

To prawda.
Dzięki za zatrzymanie.

Elżbieta

2024-01-29

Rzadko można przeczytać tak piękne i wzruszające wersy o starości, Tobie się udało nadzwyczajne ... subtelną liryką oddać charakter tego etapu życia! Przepiękny wiersz! Sama nie wiem jak rozdzielić gwiazdy, będzie:5/6
Serdecznie pozdrawiam, Marysiu:)⭐

Elżbieta

2024-01-30

To prawda, mam kontakt z Panią w wieku 97 lat, poznałam ją na turnusie rehabilitacyjnym, ma młode serce, ale niestety wymaga sporej opieki, trafiają do niej różne osoby, co najdziwniejsze także, takie które same jej, wymagają a są kierowane przez MOPR, to tylko świadczy jak duże są potrzeby i jak mało osób do ich niesienia!:)

Maba^(*)

2024-01-30

Bardzo dziękuję za Twe słowa, Elu! Wiersz zrodził się ze spotkań z ludźmi w sędziwym wieku, których podziwiam. Na podziw zasługują też ci, którzy z cierpliwością i empatią poświęcają swój czas na opiekę nad ludźmi w podeszłym wieku. To niełatwe.

Serdeczności ślę.

Przeboski Mandaryn

2024-01-29

Bardzo dobry wiersz.

Maba^(*)

2024-01-30

Dziękuję :)

Kinga

2024-01-29

Bezradność to uczucie , gdy musimy doświadczać czegoś , na co nie mamy wpływu . Tak jest ze starością . Proces starzenia jest nieunikniony . Pięknie podjęty temat .

Pozdrawiam ciepło :)