Pewnego razu, w uroczym miasteczku
położonym w sercu Europy, mieszkała utalentowana krawcowa Iskierka.
Miała wyjątkowy dar

swoimi dziełami potrafiła nie tylko
naprawiać i tworzyć ubrania,
ale także leczyć rany.

Któregoś dnia do miasteczka przybył nieznajomy.
Miał złamane serce, a jego duch osłabł, zdało by się, na dobre. Iskierka wyczuwając jego rozpacz, postanowiła pomóc.

Zrobiła kamizelkę, wplotla słowa
i emocje w każdy ścieg. Szyjąc, natchnęła kamizelkę miłością, współczuciem i kreatywnością. Tkanina zdawała się ożywać,

emanując dobrem i wygodą. Kiedy nieznajomy założył ją, poczuł przypływ inspiracji, wszystkie wewnętrzne rany załatały się jednocześnie, poczuł się szczęśliwy jak nigdy.

Od tamtej pory pisał dla niej ballady, śpiewał je w obcych krajach. A Iskierka? Nieprzerwanie uzdrawiała serca, tworzyła arcydzieła, na zawsze cenione przez tych, którzy je otrzymali...

Ich przyjaźń była czymś więcej,
nawet nie legendą, bo w nich miłość tak wielka, spełnia się wiele razy, ale ta jedna,
jedyna, szczególnie w chwilach zwątpienia,
może się nigdy nie obejrzeć.

Opowieść o magicznej krawcowej, rozeszła się po całym świecie, przypominając, że czasami odrobina magii i dużo miłości mogą uleczyć nawet najgłębsze rany.


- uprzejmie proszę nie łączyć autora z podmiotem lirycznym. Dziękuję za czas i uwagę ;) -