Pamiętaj swoje imię
Gdy ta potężna kula myśli Cię przygniata
Ścięgna się kruszą niczym potężne kolumny
Pamiętaj swe imię i bądź z niego dumny
Ciężar myśli, który przygniata golenie
wspomnień oraz łez wolno płynące strumienie
Czujesz, że niedługo upadniesz nieprzytomny
Pamiętaj swe imię i bądź z niego dumny
Odrzuć swe zgorzknienie, zapomnij je kompletnie
W ciszy, gdy wszystko uderza Cię boleśnie
Stań twarzą w twarz z losu nieprzewidywalnymi kartami.
Powstań Atlasie, kolosie między bogami
- K.P.