Twoje Wiersze - Nieuleczalny rozrost otchłani

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Michał^(*)

2022-11-29

Ciekawy jestem czy to faktycznie działania czy tylko metafory? Z tym ryżem na przykład.
Wiesz czasem piszesz tak obrazowo, jakbyś to Ty chorował i na chwilę pisząc wychodził z tej podłej choroby. Zastanawiałem się też ostatnio, że to najgorsze jest tylko i wyłącznie dla bliskich, bo w końcówce to chory nawet zapomina o śmierci o Bogu, rozmywa się jak mgła odchodząc. Ja nie wiem czy to jest zła śmierć... czy zapomina się też o smutku...?
Przepraszam jeśli ten komentarz uraził.
Trzymaj się.

Jasin^(*)

2022-11-29

Nie uraził w żadnym stopniu. Metafory zaczerpnąłem od specjalistów. Podobno jeśli ktoś chce wczuć się w rolę osoby chorej, to powinien wykonać takie właśnie czynności., pozdrawiam ciepło.

Marta Surowiecka

2022-11-28

Zagadka. Przed nią i za nią zagadka.

Jasin^(*)

2022-11-29

Level extra hard, niestety.

andrew

2022-11-28

Poznajemy świat z różnej strony, nie zawsze z tej co pragniemy.
Pozdrawiam, +
Miłego dnia

Jasin^(*)

2022-11-28

Przeważnie. Miłego!

braciszek ^(*)

2022-11-28

"dziel się drżeniem ze wszystkim" – chyba to nawet tak jest, że drży świat nie tylko chorego, ale również Ty, którzy z nim starają się współprzeżywać jego chorobę. Mnie te ziarna "duże i dużo" na myśl przywołują dzwonki. Jakbym chciał usłyszeć to drżenie. Jakbym chciał wiedzieć kiedy buc najbardziej blisko i pytać: Jak pomóc?
O ile pomóc się da... Jest też ktoś, kto z drżeniem rąk przychodzi mi na myśl. Ktoś bliski. Aż serce drży...
Przykładam się od kilku chwil Twoim różnym komentarzom tu i ówdzie, i tak sobie myślę, że jesteś bardzo spójny w sobie. A może bardziej niż spojno, to konsekwentny. Masz "swój styl", który da się rozróżnić. Wydaje się to być poetycką zaletą.
Pozdrawiam Cię 🙋🏻🙂