dziękuję i pozdrawiam :)

Tak, oczywiście, to właśnie taka chwila. Dziękuję za ten komentarz.
Dobrej nocy.

Ok, dzięki za poświęcenie czasu na przeróbkę. Konkret, nie powiem. Inwokacja - moim zdaniem kompletnie niezjadliwa. Pierwsze strofa prosta, zrozumiała i oczywista, bez cienia polotu. Druga zmienia rytm i nie wiadomo po co, bo trzecia ani go nie kontynuuje, ani na nawiązuje do pierwszej. A to mnie zarzucasz nieregularnosc. ,,Mając w pamięci budząca się wiosnę"? Znowu prostota i oczywistość. Wersy "mając w pamięci wkraczanie w dorosłość, smakuję zalety dojrzałości" - abstrahując od tego, że ja akurat miałam co innego na myśli, jak można tak napisać w wierszu? Ja też lubię proste wiersze, ale nie aż tak oczywiste. Zarzucasz mi rymy niegramatyczne (nawiasem, co w nich złego?), a Ty nie stosujesz żadnych.
Staszku, naprawdę doceniam Twój trud próby nawrócenia mnie z drogi pisania merytorycznych, wieloznacznych wierszy, ale Twoja propozycja to po prostu zamiana wiersza na list. Jest to propozycja przyzwoita , ale nie zatrzymuje na dłużej. Pozdrawiam.

Mamo,

Dni do siebie podobne,
bez specjalnych wydarzeń,
na szczęście bez chorób
i nie trapi bezsenność.

A jeszcze niedawno,
wyczulona na śpiew ptaków,
miałam tyle planów.

Dzisiaj łagodnym chłodem
powiał północny wiatr.
Opatulona cieplutkim kocem,
mając w pamięci budzącą się wiosnę,
czuję zapach końca lata. Monika

I wersja z metaforą wiosny, jako okresu młodości:

Dzisiaj łagodnym chłodem
powiał północny wiatr.
Opatulona cieplutkim kocem,
mając w pamięci wkraczanie w dorosłość,
smakuję zalety dojrzałości.

Monika

Wiesz, chyba nie ma po co polemizować. Nie dałeś absolutnie zadnej konkretnej wskazówki, co poprawić . Wyliczasz mi wersy i rymy? Oczekujesz, że każdy wiersz będzie pod kreskę? Nie pisałam sonetu. Z Twojej wypowiedzi wynika, że wszystko jest złe, ale nie dajesz wskazówek jak poprawić.
Skąd pomysł, że mnie ten opis nie dotyczy? Skąd jakiś męski wiatr? Dlaczego negujesz to, że można pewnego dnia obudzić się i uznać że nasz świąt na tyle się zmienił, że jest dla nas nowy. Zarzucasz, że słowo smarkata można odnieść do osoby, a nie do wiosny. Ale ja właśnie o osobie, której młodość przeminęła piszę. Piszesz, że rymy są niskiego lotu. Może i są, ale przejrzałam Twoje wiersze w poszukiwaniu tych niby lepszych. No cóż, nie Twój wiersz tu omawiamy. Staszku, ja naprawdę nie chcę się tu jakoś przerzucać, ale Ty po prostu nie zrozumiałeś przekazu tego wiersza, ani mojego zamysłu, aby w maksymalnie prostych słowach opisać, jak człowiek sobie uzmyslawia, że nie jest już mlodzieniaszkiem. Miałam opisywać zapach końca lata? Nie o tym jest wiersz. Tak, uzmyslowiles mi coś istotnego. Mianowicie, że uważasz za lepsze wiersze opisujące rzeczywistość, a takie metaforyczne i swiadomie łamiące reguły mniej cenisz. Ja niestety lubię łamać reguły i nie piszę wierszy licząc wersy, rymy i sylaby (z wyjątkiem haiku, tu liczę)
Przepraszam jeśli Cię urazilam , ale Twoja ocena nie wydaje mi się tym wypadku merytoryczna, bo niby co miałam Twoim zdaniem poprawić w wierszu? Wygląda na to, że wszystko.
Pozdrawiam i miłego wieczoru.

Ad.1 Po co są rymy? Czym są podyktowane? Tutaj są przypadkowe, niskiego lotu: codzienność - bezsenność, śpiewały - układały, męski wiatr - świat i gramatyczny smarkata - lata. 17 wersów 8 rymów.
Niekonsekwencja w zwrotkach. Krótko mówiąć: powrót do mojego pierwszego pytania.

Ad.2 Twoja interpretacja pierwszej zwrotki odbiega od jej treści. Ani słowa o tym. czym ma być ten horyzont, i sama sobie przeczysz, bo te symptomy wieku średniego Ciebie nie dotyczą.
Ad.4 Czy ten świat jest nowy, czy raczej inaczej na niego patrzysz?
Słowo smarkata, smarkaty to określenie odnoszace sie do osób niedorosłych, świadczące o ich niedorosłości.
Ad.5 Wszystkie zwrotki maja 4 wersy, oprócz tych zagmatwanych 6 ostatnich wersów. Dlaczego komplikujacych puentę? Skoro jest lato, a to o nie chodzi, po co mieszać w to jesień? Zapachy pór roku to temat rzeka i do tego tak różnorodne w ramach jednej pory, że sugestia, iż ten zapach to coś prostego jak drut - jest wielką przesadą. Bardziej ambitne byłoby opisanie tego zapachu. Być może zechcesz dalej polemizować, jednak uważam, że na tyle merytorycznie pokazałem swój punkt widzenia, że to ostateczne moje uwagi. Serdecznie pozdrawiam w cichej nadziei, że coś istotnego uzymysłowilem.

Staszku, odniosę się w punktach.
1. Określiłam jako nieregularny, ale równie dobrze mógłby być rymowany. Nie zabrakło mi pomysłu na rymy, po prostu wiersze "gęsto" rymowane pasują bardziej do lżejszych form, jak fraszka, groteska, bajka. Tu brzmialoby to infantylnie.
2. Drugi wers łączy się nie tylko z pierwszym, ale i z następnymi. Mówi o tym, że wchodzimy w życiu w okres wieku średniego, a to dla wielu ludzi przestaje być czasem snucia planów na przyszłość, a opiera się na codzienności, pragmatyzmie i chorobach.
3. Tu racja, ale nie wiem szczerze mówiąc co by brzmiało lepiej. Wyłożyłam się też na "nie tak dawno i tak niedawno". Pomyślę.
4. To dobre określenia. Gdy człowiek zdaje sobie sprawę ze zmiany etapu życia, często świat wydaje mu się nowy, inny. Smarkata wiosna to okres młodzieńczy, słowo to było użyte w celu podkreślenia kontrastu między młodością a wiekiem średnim.
5. Końcowe wersy wszystko podsumowują i nie komplikują puenty, ale są puentą. To nie jest wiersz opisujący pory roku, ale doświadczenie początku wieku średniego. Zapach końca lata jest dla mnie bardzo konkretnym zapachem, myślę że dla wielu ludzi też.

Wiem że lubisz konkrety, rzeczowosc i pewna prostotę wierszy, ale wiersze to jednak wiersze, czasem całe są metaforą. Spróbuj, proszę, przeczytać wiersz w odniesieniu do moich komentarzy. Może jednak dostrzezesz w nim to, co chciałam przekazać.
Dziękuję za Twój komentarz. Pozdrawiam.

Z końcem lata, podobnie jak z końcem młodości trudno się pogodzić. Nie ma wyboru, trzeba, ale szkoda tego lata. Pozdrawiam serdecznie.

Oczywiście. O porze, o której rzadko się pisze - o wieku średnim. Dziękuję i pozdrawiam.

Uwiebiam takie komentarze. Na mrozy ciągle za wcześnie, szkoda że sama na to nie wpadłam. Pozdrawiam.

Tak to jest jak się pisze o porach roku jako o metaforach, potem człowiek zapomina o realiach :)) Pozdrawiam.