Powinności
tak nagle i wiosną i latem,
w moim sercu radość zagości.
Kiedy zerwę bordową różę
i do wiatru wyciągnę dłonie,
on pomorze mi przetrwać burzę.
Kiedy dary u stóp twych złożę
cenniejsze od srebra i złota,
duszę moją przyjmiesz w pokorze.
Kiedy wreszcie zdołam pokochać
los jedyny jaki mi znany,
przestanę cierpieć; skończę szlochać.
Ocena wiersza
Treść
Warsztat
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
bordową różę, która mu pomoże być szczęśliwym,
widzę Dwa plus jeden , też lubię ten utwór.
Pozdrawiam serdecznie, Marku :)
piszesz, że nic nie pomoże to widocznie tak
jest, Marku.
Pozdrawiam serdecznie :)
Serdeczności i dobrego dnia:)⭐
Autor poleca
Autor na ten moment nie promuje wierszy
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności