X
Uskrzydlenie niewytłumaczalne
rymowany
2024-05-09 18:51
Zasiadło się- na niskim murze.
Gębę rozdziawiając w uśmiechu
Przedziwnym. Słuchając wynurzeń,
miasto obserwując
Od świtu po noc ciemną
Opowieść snując
Tajemną.
Bo się powikłało życie
Szare. Maź rozpaprana.
Nieznana objętość.
A stół już zastawiony. Suto.
Z talerzy, półmisków
Wymiotuje strawa
Treścią. Smak słodki i słony
Nam tak bliski. Pośród wszystkich.
Aż do skonania.
Ozorem uskrzydlonym
Kłapię wiersz. Własny,
Gorzki.
Tego nie wytłumaczysz
Prościej...
Gębę rozdziawiając w uśmiechu
Przedziwnym. Słuchając wynurzeń,
miasto obserwując
Od świtu po noc ciemną
Opowieść snując
Tajemną.
Bo się powikłało życie
Szare. Maź rozpaprana.
Nieznana objętość.
A stół już zastawiony. Suto.
Z talerzy, półmisków
Wymiotuje strawa
Treścią. Smak słodki i słony
Nam tak bliski. Pośród wszystkich.
Aż do skonania.
Ozorem uskrzydlonym
Kłapię wiersz. Własny,
Gorzki.
Tego nie wytłumaczysz
Prościej...
