Raz w życiu miałam szczęście napotkać ideał
To nic ,że niewysoki ale dech zapierał
Proporcje ma idealne urodą się chlubi
U innych wad urody nieznośnie nie lubi
Orientacja normalna od dziewczyn nie stroni
Z daleka go rozpoznasz to piękny Adonis
Oj oby o Adonisie nie było prorocze
Podobno go byk rogiem trafił prosto w krocze
Piękne motocykle szybkie samochody
Niewątpliwie każdemu dodają urody
Serce łatwo jest ukraść, ale też i złamać
Lecz dla dalszych podbojów to tylko reklama
Świat podziwia urodę potwierdza to lustro
W nocy nie było widać zrobiło się pusto.
Lubi jedynie siebie wie ,że jest najdroższy.
Pokazuje każdemu, że od niego gorszy
Piękność wszystkim przemija i on nie wie tego
Jak to on czegoś nie wie? przepraszam kolego.
Jak chce to może kupić nawet i uczucie
Lecz po co?- z sobą dobre ma samopoczucie.

W tym złudnym świecie materii pytanie wciąż czeka
Czy można lubić siebie nie lubiąc człowieka
Czy w akcie strzelistym samouwielbienia
Warto wydobyć z mrocznych szczelin cienia
Te szczątki uczuć, które zapatrzony człowiek
w siebie ,nie zobaczy mimo otwartych powiek
A może tę przypadłość swoją leczyć musisz
Autoapoteoza kiedyś zniszczy duszę
Później ruszy też ciało, które zbrzydnie bliskim
Samochód nie skompensuje i będzie po wszystkim.