Twoje Wiersze - Woda i ogień

Woda i ogień

groteska

2024-09-17 06:28

Woda daje i zabiera życie.
Gasi w nas pragnienie lub
rozrywa płuca.
Domy straciły swoje dusze,
lecą załamanych ludzi łzy..

A gdy o ogniu mowa, ten trawi
wszystko na swej drodze.
Nawet stalowe słupy, siła tak
potężna, choć i potrzebna.
Strach przed oczami, gdy tak
wszystko znika.

autor

Autor nieznany.

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Izka1^(*)

2024-09-18

Żywioły są nie do opanowania. Pozdrawiam że smutkiem.

Autor nieznany.

2024-09-18

Niech te tragedie się już zakończą, cały dorobek życia w mig przepada.
Także ze smutkiem pozdrawiam.

Annna2

2024-09-17

Natura to żywioł.
Pokazała co potrafi

Autor nieznany.

2024-09-17

I to bardzo mocno, szkoda ludzi i zwierząt.
Pozdrawiam.

JoViSkA

2024-09-17

W małych dawkach niezbędne do życia, w dużych zagrażające mu...
Pozdrawiam :)

Autor nieznany.

2024-09-17

To święte słowa, natura nam daje radości i tą radość potrafi odebrać.
Współczuję tym ludziom na południu. U nas na północy jest spokojniej.
Pozdrawiam serdecznie 😊

sturecki

2024-09-17

Wiersz w groteskowy sposób przedstawia dualizm żywiołów, podkreślając ich niszczycielską moc oraz nieuchronność ich wpływu na życie i rzeczywistość.

Autor nieznany.

2024-09-17

Bo życie nam dała i życie nam odbiera. Walka z nią, czasem wydaje się być słuszna.

sturecki

2024-09-17

Natura jest zawsze prawdziwa, a walka z nią człowieka - zawsze sztuczna. Tak było jest i zapewne będzie.

Autor nieznany.

2024-09-17

Za siłą natury trudno nam wygrać, choć się staramy. Lecz ona się nie poddaje.
Kształtuje naszą rzeczywistość, nie raz nieuchronnie. Takie kataklizmy towarzyszą nam od zarania dziejów.
Pozdrawiam.