Twoje Wiersze - w przedsionku nieba (3)

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

20 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

^(*)

2024-08-18

Składnia połacińska niezbyt aprobowana współcześnie

Przeboski Mandaryn

2024-08-18

Przepiękny wiersz

Michał^(*)

2024-08-18

Najtrudniejsze wybory to te determinowane miłością. Najważniejsze to niczego nie żałować. Czytam śledzę i odkrywam uczucia podmiotu lirycznego zamkniętego w wersach ponad dziesięć lat temu.
Dobrej nocy. Pozdrawiam.

Waldi1

2024-08-18

takie niebo to ja przytulam ... pozdrawiam serdeczne ...

Mgła^(*)

2024-08-17

Przepiękny wiersz
Wzruszyłam się
Przysięgam
Jakoś tak mnie ... Ech

ajw

2024-08-17

Miód na serce..

Motylek78

2024-08-17

piękny kawałek nieba
taki w sam raz na miłość

Pozdrawiam serdecznie 🦋

ajw

2024-08-17

I ja pozdrawiam, Motylku :)

samisen

2024-08-17

Zatrzymałaś czas tu i teraz...

ajw

2024-08-17

Dziękuję. Miło Ciebie widzieć :)

Dagmara^(*)

2024-08-17

Kolejna część i kolejna perełka :)
Serdeczności przesyłam Iwonko :)

ajw

2024-08-17

I ja serdecznie pozdrawiam :)

JoViSkA

2024-08-17

Po raz kolejny jestem pod wrażeniem :)
Pozdrawiam z uznaniem ajw :)

ajw

2024-08-17

Dziękuję serdecznie :)

Bożena Joanna

2024-08-17

Ujął mnie ten wers "na nadgarstkach dni wytatuowane tęsknotą".
Pozdrowienia!

ajw

2024-08-17

Cieszę się, że coś się w wierszu podoba :)

sisy89

2024-08-17

Cudowny cykl. Piękna poezja ♥️
Pozdrawiam serdecznie:)

ajw

2024-08-17

Bardzo dziękuję :)

Marek Żak

2024-08-17

Bardzo mi się ten cykl podoba i chętnie się dokształcam, bo tak wyszło, że tej niefajnej sprawy sam nie zaznałem. Pozdrawiam

Marek Żak

2024-08-17

Doceniam, ale żadna w tym moja zasługa, jakoś tak wyszło. Pozdrawiam

ajw

2024-08-17

że nie zaznałeś ;)

ajw

2024-08-17

To doceniaj to :)

la clamot

2024-08-17

kolejny wiersz z którym bez problemu można zajrzeć w zakamarki duszy nie obawiając się zniesmaczenia emocjonalnego
bardzo dobra poezja

kłaniam się
wszystkiego dobrego

ajw

2024-08-17

Cieszę się, że tą nagością emocjonalną nie zniesmaczam ;))

Elżbieta

2024-08-17

Trudno się porozumieć, gdy tylko jedna strona do niego dąży, dając sz siebie tak wiele, że i niebo dla nie poszarzało w niebieskośc, słowa utknęły w gardle, a w ciele niemoc i tęsknota...wszystko to jest jakby odbite przez ścianę, braku zrozumienia... tak, to czytam Iwonko:))⭐😘

ajw

2024-08-17

Podoba mi się Twoja interpretacja. Jak zwykle masz dobre wyczucie :)

Elżbieta

2024-08-17

Przepraszam za wszelkie niedoróbki słowne, ale wysyłam nie widząc całego tekstu:))

Krystek

2024-08-17

za stureckim.
Ślę moc serdeczności i pogody ducha:)

ajw

2024-08-17

Dziękuję. Te wiersze są smutne, ale ja jestem pogodną osobą :)

sturecki

2024-08-17

No proszę, okazuje się, że przedsionkiem nieba nie jest czyściec, choć ten wiersz sugeruje, że to przestrzeń, w której próbujemy poukładać nasze rozbite niebo na nowo. To miejsce, gdzie milczenie i zatrzymane w gardle słowa stają się ciężarem, a tęsknota wypisana na nadgarstkach dni przypomina, że życie to ciągłe poszukiwanie oddechu między niebem a piekłem. W przedsionku tym autorka staje w obliczu zamkniętej przestrzeni, w której słowa, choć ważne, zostają uwięzione, niezdolne dotrzeć tam, gdzie mogłyby przynieść ulgę.