Twoje Wiersze - Wariat - rzabaprzezrz

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

9 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Sylwia U.^(*)

dwa dni temu

🤗

rzabaprzezrz

dwa dni temu

Dziękuje za czytanie i ślad, pozdrawiam ciepło:)

Izka1^(*)

trzy dni temu

Miniatura jest intensywna i celna. Doskonale oddaje stan twórczego szaleństwa i całkowitego oddania się sztuce. Metafora rzeki i walki z żywiołem jest bardzo trafna i dynamiczna. Pozdrawiam serdecznie

rzabaprzezrz

dwa dni temu

Tak, dobrze to podsumowałaś. Dzięki serdeczne za czytanie i komentarz, pozdrawiam ciepło:)

JoViSkA

trzy dni temu

Przytulę się do komentarza Grażynki (klaks) i powtórzę, że jak się coś robi z pasją, to nie jest na pół gwizdka...:)
Pozdrawiam serdecznie Rzabo

rzabaprzezrz

dwa dni temu

Dzięki serdeczne Jovi, zazwyczaj jednak zachowujemy nad sobą kontrolę, on oddał się muzyce na scenie bez reszty...Przesyłam uściski<3

klaks

trzy dni temu

Pasi nie można się oddać tylko w połowie. Bardzo trafnie to ujęłaś w Twoich wesach :)
Pozdrawiam ciepło Rzabko <3

rzabaprzezrz

dwa dni temu

To, co ten pianista 'wyprawiał" na scenie to czyste "szaleństwo", ale ja uwielbiam takich "wariatów", którzy idą na całego, może dlatego, ze sama nie potrafię...:) Dzięki serdeczne Grazka, uściski przesyłam<3

januszek

trzy dni temu

niby to samo
wciąż te same utwory
a jakaż RÓŻO -rodność

rzabaprzezrz

dwa dni temu

Tak, to jest ten przejaw geniuszu kompozytora...:) Dzięki serdeczne za obecność i komentarz, pozdrawiam ciepło:)

legenda

trzy dni temu

Można zatracić się w muzyce dźwięk to są majestatyczne emocje w człowieku pozdrawiam 5/6:)

rzabaprzezrz

dwa dni temu

Można...:) Dzięki serdeczne za obecność i komentarz, pozdrawiam ciepło<3

sturecki

cztery dni temu

Zachwyt nad artystą całkowicie pochłoniętym przez muzykę. A prawdziwe szaleństwo to nie obłęd, to odwaga, by dać się porwać własnej duszy do końca.
6/5

rzabaprzezrz

dwa dni temu

Tak, zachwyt, fascynacja, pochłoniecie jego grą...:) Dzięki serdeczne za obecność i komentarz, pozdrawiam ciepło:)

Marek Żak

cztery dni temu

Słuchałem go w całości, przeplatał fantastyczne preludia z dobrymi, a co do poloneza, to był bardzo zmęczony. Jak powiedzieli komentatorzy, jak na koncert bardzo dobrze, ale sporo błędów, które jury słyszy.
Dla mnie najlepszy dzisiaj Kai Ming Chang z Tajwanu. Nasz Alexewicz, bardzo poprawnie, ale mz bez błysku.
Pozdrawiam

Marek Żak

ponad dwanaście godzin temu

Poziom jest kosmiczny i mogło zadecydować kilka nietrafionych klawiszy, które tylko profesjonalni pianiści słyszą. Ja kibicuję T. Lyu, która 21 października obchodzi urodziny (17 lat kończy). Niemniej jednak sądzą, że wygra starszy z braci Lee. Prawda taka, że każde większe "sypnięcie" bardzo waży, więc wszystko się może zdarzyć. Pozdrawiam serdecznie.

rzabaprzezrz

dzień temu

Tak , prawie wszyscy, których wymieniłeś, przeszli do kolejnego etapu, ale i trzech Polaków, i "wariat" Gao- cieszę się bardzo:) Dobrego dnia:)

Marek Żak

dwa dni temu

Jest kilkoro fantastycznych pianistów, bracia Lee z Korei, kilkoro świetnych Chińczyków, w tym oszołamiająca szesnastolatka T. Lyu, Amerykanim Lu,, Japonka Nakagawa, Polacy grają ładnie i poprawnie, ale przy takiej konkurencji to może być za mało.
Pozdrawiam

rzabaprzezrz

dwa dni temu

Fajnie, ze słuchasz:) Tak, poprawność była kwestionowalna, ale mnie zafascynował i wciągnął sposób jego gry, jakiego nie widziałam dotąd u żadnego innego pianisty. Zauważyłam, że chyba mam pzrekorną naturę, nie wciąga mnie to, co zbyt doskonałe, ale to, co ma rys indywidualnej niedoskonałości:) Jest też tak z poezją, zbyt idealny wiersz wzbudza we mnie tylko zachwyt, ale jakby nie mam już nic do dodania, przemija bez echa:)Dziękuję serdecznie za obecność i komentarz, pozdrawiam ciepło:)

Kornel Passer

cztery dni temu

Poddaję się sugestywnemu obrazowi z wiersza. Z takiej topieli nie wypada się ratować. Nie śledzę na bieżąco konkursu; poczekam na laureatów. Trochę znając kulturę Dalekiego Wschodu, tę opartą o ducha Tao i Buddy, zawsze doznawałem dziwnych, sprzecznych doznań, gdy słuchałem ich wykonań, bardzo często znakomitych i wręcz "słowiańskich"... Chopinowski "emocjonalizm" zdaje się bowiem być wręcz wręcz po przeciwnej stronie tego duch. Ale muzyka to potęga i miesza to wszystko... Pozdrawiam:)

rzabaprzezrz

dwa dni temu

Ale to był wyjątkowy wykon pod tym właśnie względem. Jednak zazwyczaj pianiści, poddając się emocjom w muzyce, mają nad nimi kontrolę Tutaj już od początku widać było, że ten pianista gra całym sobą:)Z czasem nastąpił totalny odlot, patrzyło się na to i z fascynacją i z niedowierzaniem, że coś takiego jest możliwe. Ucierpiała na tym niestety 'poprawność" wykonania, ale trudno...Pewnie z tego powodu nie zakwalifikuje się do kolejnego etapu... Ja jednak uwielbiam takich "wariatów":)Korzystam z tego niezwykłego czasu konkursu jak mogę, i czuję, że to też jest sposób na tego diabła Herberta. Tak a propos, bardzo mi się to wyrażenie spodobało. Dziękuję za obecność i komentarz, pozdrawiam ciepło:)

Kornel Passer

cztery dni temu

"ducha"