Martwa cisza wisiała w nieruchomym,
zastygłym powietrzu, a księżyc osrebrzał
górne piętro spalonych drzew.
Ich cienie, wyglądały jak anorektyczki
z długimi, wychudzonymi kończynami.
Powoli spływał, i kładł misterną sieć
bladych prześwitów na spalonej ziemi.
Cisza wciskała się w ułomność sterczących
kikutów, za którymi rozciągała się tylko pustynia.
Już nie wołała Matka na pomoc Aniołów,
skrzydła też podpalono.
Zaniechanie jest grzechem, ale wciąż za mało tych, co wołają, protestują. Ich głosy zagłuszane wciąż przez tych, którzy działają... tylko w nieodpowiednim kierunku.
poezja to ciągłe poszukiwanie słów przemawiających do wyobraźni, rozumu, emocji. dobrze jeśli w wierszu znajdzie się określenie niebanalne i do wyżej wymienionych przemawiające. tak jak cienie wyglądające jak anorektyczki. problem poruszany dzięki temu cierniem wbija się w mózg
Poezja jest porozumieniem się myśli z emocjami. Czasem takie niuanse bywają dla czytelnika cząstką jego wyobrażenia i oddają obraz chwili. Dlatego warto obdarowywać słowami nas, siebie i odnajdywać u innych słowa. Jesteśmy tylko na chwilę w chwili.
Dziękuję za spojrzenie.
Miłej nocy
W kontekście wiersza zaniechanie jest...apokalipsą dla ludzkości i Ziemi! Przynajmniej tak zrozumiałam wiersz!😊 Pozdrawiam Ulko serdecznie i zostawiam ⭐😊
Dobrze zrozumiałaś. W codziennej obecności człowieka na ziemi dokonuje się jej mordowanie. Czy można zaniechać temu ciągowi? Nie wiem, i dlatego jestem tylko szarym człowiekiem z dylematami.
Podobno lepiej popełnić bład przesady, niż grzech zaniechania. Ale to tylko slogan. Nie zawsze jak sądzę zaniechanie jest grzechem. Bo i powodów tego moze byc wiele i moze to byc różnie motywowane. Rzadko jednak potrafimy rozstrzygnąć ten dylemat. Pozdrawiam - zastanawiający wiersz.
Chyba masz rację z tą przesadą pomiędzy zaniechaniem. Jednak na każdym kroku spotykamy się z tym dylematem: Co ja zrobiłam, co mogłam zrobić, a co nie zrobiłam? Niszczymy siebie w tej nieustannej huśtawce niezdecydowania.
To zależy, jeśli coś można było zarobić a nie zrobiło się, to zaniechanie jest błędem, ale jeśli "wszystko spalone", to nie! Przejmujący wiersz, ale w obrazie zniszczenie "przesącza się", obojętny, w swym pięknie obraz natury, księżyc się srebrzy jak zawsze, jakby się nic nie stało i chyba to sprawia , że wiersz jeszcze bardziej dotyka.
Serdeczności:))
Jednak przed wypaleniem można było zaniechać pewnych zdarzeń. Szkodziliśmy sobie i ziemi. Księżyc daleko od nas i dlatego przetrwał. Chociaż powoli zdobywamy też i jego obszary... Dążenie osiedlenia się tam jest nieustannym pragnieniem.
Pozdrawiam
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.