X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Trucizna

Wiersz Miesiąca 0
biały (bez rymów)
2025-10-01 19:16
https://youtu.be/kLBaNDQ6Ng8?si=_iSfT5nhcMxWSkSx
Ariadna ma tą nić, która wiąże nas z samym sobą
W jakie byśmy nie zaszli dale i labirynty
zagubili godność, dumę, przyzwoitość -
można wrócić do siebie.
Duszę wysłaliśmy na zwiady w te mroczne rejony
- mszczenia się, nienasycenia, pogardy,
nieczystego sumienia -
czy to nasze ja się zaplątało, zagubiło?
Dziady stawiały kroki na równi z nami.
Życie - trucizna zła zatruwa duszę i zatraca ja.
Utrata duszy dokonuje się jednak głównie przez
uczynienie zła tutaj
wobec roślin psów ludzi gwiazd.

Każdy z nas jest szczególny i ogólny,
dusza zlepiona z wielu dusz, wybór i możliwość.
Więc dusza jest zatruwana w głębiach człowieczeństwa.
Jest Norma Życia dla Człowieka.
Nie wszystko koncentruje się na powierzchni, ciele,
płytkich historiach nie poruszających serca.
Tak od góry do dołu psuje się dusza.
Ale i od dołu coś biegnie ku powierzchni,
pchające skład lokomotywy,
jakiś Dziad rekin anioł.
Na tafli się spotykają.

Dusza-realizacja-Świat.
Świat to jej przedstawienie.
Przedstawienie się oddala, traci kontakt.
Na tafli Jaźń, aktualność, czas,
słodki ciężar sensu, ucieleśnienia,
wyboru wyobrażeń Angelo.

Stajesz się Kłamcą w ucieczce.
Nieprzyjacielem stworzenia. Jaka szkoda.
Tracisz rysy. Ariadno, gdzie i jak biegnie
twa nić powrotu
zagubionej duszy do samej siebie?

nić serdeczności międzyistotowej
im jej więcej tym lepiej
nigdy nie będzie idealnie

orgie, pieniądze i władza nie zmienią tego,
że obumierasz
zresztą orgie to może kiedyś
teraz za seks wstawiasz seksi urodę
nawet nie zdrowie
jeśli coś pobudza ciało to pewnie musi być nieźle
brutalne
jeśli coś podnieca mentala to chyba tylko sieć kłamstw
Clarimonde

w jakie dale i utraty...
zimne cele...

Hanns Heinz Ewers „Pająk“ - tam Clarimonde

autor
Belamonte/Senograsta
Belamonte/Senograsta

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


Monika Larn
Monika Larn
ponad dwanaście godzin temu
Wierz powiedział wszystko, co można powiedzieć o zatruwaniu duszy. Ale może po prostu wszyscy jesteśmy źli i tylko udajemy dobrych dla własnej korzyści i osiąganych przyjemności? W tej sytuacji dusza wraca po nitce do mrocznego kłębka naszej jaźni, ale nie jest to historia z happy endem. W każdym razie bardzo udane przemyślenia oraz cały wiersz.

Monia
Monia
ponad dwanaście godzin temu
Czasem sami sobie kręcimy taką nić, nawet nieświadomie. Bardzo refleksyjnie pozdrawiam serdecznie 😉

sturecki
sturecki
dzień temu
Rozległy traktat-poemat, gdzie nić Ariadny staje się symbolem powrotu do samego siebie przez mrok i zatrucie. Dusza gubi się nie w metafizycznych przepaściach, ale w codziennym złu zadanym innym – i tam właśnie zaczyna się jej rozpad.
Człowiek sam sobie największym trucicielem, a ratunkiem jest proste dobro, takie od serca, nie od księgi czy siekiery.
6/5

Kornel Passer
Kornel Passer
dzień temu
Niestety, moje zasoby czasowo-energetyczne, które mam na krótkie wglądy na TW, nie wystarczyły tym razem na przeczytanie opowiadania "Pająk", ale i bez tych powiązań z ciekawością poddałem się Twojej relacji z podróży wgłąb. No właśnie , wgłąb czego właściwie.. Jaźni chyba... Nić Ariadny pozwala na powrotne wydostanie się z labiryntu, ale drogę wgłąb najpierw znajdujemy sami. Droga z powrotem, to droga z bagażem potworów zebranych na stopa po drodze, więc lekko już nie będzie, nawet z najmocniejszą nicią. Mam zaufanie do Twojej symboliki, przez jakieś powinowactwo odczuwania. Trochę mnie ugryzła "nić serdeczności międzyistotowej" , ale to szczegół na tle mojej akceptacji całości Twojego przekazu. Intensywność obrazowania nie męczy, bo mieści się w swoistej wewnętrznej "logice" wiersza. Twoje podróże duszy po samej siebie przypominają trochę wodzenie palcem po swojej skórze w poszukiwaniu czerniaka, ale przy okazji można dokonać lepszego samopoznania swojego ciała. Wiersz mnie usatysfakcjonował i zatrzymał. Tak na marginesie, nie sądzę byśmy tracili duszę przez czynienie zła. Wbrew życzeniom kulturalnych cioć, człowiek jest z natury zły, a nie dobry, co do tego nie mam żadnych wątpliwości, a uzasadniać tu tego nie mam zamiaru. Pozdrawiam i tradycyjnie spadam.


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności