Vilanella
Teraz już pora. Idzie na dobro.
Nie powstrzymają złudności żadne.
Nastroje wahań również nie zmogą.
Nie wróci zaraz; w sercu ma mądrość.
Z mgławicy losu płyną już fale.
Nastała pora. Idzie na dobro.
W wierze jest siła, gdy mąciwodą
syrenie głosy, co wodzą stale.
Nastroje wahań jednak nie zmogą.
Nie lubi gruszek, tak swoją drogą.
Na nowej ziemi nie ma wierzb wcale.
Nadeszła pora, by szło na dobro.
Ważne uczucia i grunt pod nogą.
A intuicja kieruje planem.
Nastroje wahań niechaj nie zmogą.
Na horyzoncie ma wyspę młodą.
Tam pewnie czeka szczęście nieznane.
Teraz już pora. Idzie na dobro.
Nastroje wahań przecież nie zmogą.