Tak, jest podziw. Podziw ten miesza się z poczuciem przeznaczenia, które oddala od obiektu podziwu. Taki ot chichot życia.
Dziękuję że zajrzałaś i zostawiłaś swoją refleksję.

Piotrze, pewnie, że miło byłoby się spotkać. Mnie jednak daleko do Łodzi, ale może kiedyś. Na Boże Narodzenie wybieram się na kilka dni do klasztoru Trapistów w Austrii, więc jeśli kiedyś masz innych planów, to serdecznie zapraszam. Odprawimy razem rekolekcje w ciszy. 😊

Łukaszu, odpisuję Ci jakbym pisał do Reni, ponieważ nie mam paska "odpisz" pod Twoim wpisem. Dziwne.
Otóż, pięknie ująłeś to wszystko co ponizej. Galerie sztuki są oczywiście i znam czesc x nich od wewnątrz. Niemniej, słusznie wspomniałeś, że ograniczam się do jednej tematyki. To chyba dowodzi tego, iż nie jestem z powołania pisarzem lirycznym, jeno okoloczności mnie w ten obszar rzuciły. I nie powiem, tworzenie wierszy sprawia mi niejaką przyjemność. Niestety nadal nie odnajduję w sobie potrzeby komentowania szeroko pojętego świata, ani realnego, ani duchowego. Może to się zmieni. Dziś hednak pragnę podziękować Ci za te miłe i zaangażowane słowa. Maszxwe mnie iddanego drucha na tym portalu. Zyczyłbym sobie kiedyś usiąść z Tobą w barze i pogawędzić przy szklaneczce jakiegoś napoju. Kto wie, kto wie...

Przyjacielu drogi, wybacz, że się wcinam, ale chciałbym zapytać:

Czym jest dla Ciebie miłość?
Która jest miłością prawdziwą?

Jeśli chodzi o tę niemoc w pisaniu, to myślę, że niepotrzebnie ograniczasz sam siebie jedynie do tematyki miłości. Świat jest taki piękny i tak rozległy. Życie sięga poza horyzont. Nie warto jest ograniczać się w swoim poetyckim spojrzeniu. Jesteś, co nie raz już nam udowodniłeś, inteligentnym, a nawet mądrym facetem. Masz smak muzyczny i literacki. Umiesz być kumplem w barze przy piwie, ale też dżentelmenem pośród tuzinów księżniczek. 🤗😁 Przelewaj na papier świat, który dostrzegasz własnymi oczyma. Poezja spełnia wiele funkcji. Może też np. pełnić funkcję terapii. To często widać tu na portalu po różnych tekstach mniej lub bardziej bliskich poezji. Możesz np. spisać wierszem coś na wzór cierpień łódzkiego kochanka ewentualnie łódzkiego myśliciela. To by mogło być interesujące taki pelnh tomik poezji nasączonej wnętrzem dojrzałego faceta, który traci swą moc nadprzyrodzoną w obliczu miłości. No, dużo jest możliwości do spisania. Macie tam jakie galerie sztuki w Łodzi? 😋 Zachęcam. Ela może podpowiedzieć jakieś ciekawe wystawy. 🙃 Nasycanie się pięknem pomaga podłapać wenę. Jest też wśród części poważnych poetów takie podejście, że należy się rozpisać zanim stworzy się jeden głęboki i piękny wiersz. Czasem wystarczy wcześniej napisać 3 duperele, a czasem 103. Ja mam na swoim koncie dobrze ponad tysiąc wierszy, ale perełek (które tak nazwała moja recenzentka) jest tylko kilkanaście. Taki los marnego poety.
Pisz dziadu jeden, bo dobrze jest Cię poczytać. Hej ho! 😊🙋‍♂️

Reniu, nie wiem czy mnie brakuje. Ale wiem, że mi brakuje lecz nie wiem o czym mam pisać właściwie.
Ppwiedz, czy jeśli się kocha naprawdę, można to uczucie zdusić na tyle żeby sobie przysposabiać dalej życie bez poczucia straty, której nie da się odrobić?

Pięknie dziękuję.
Pozdrowienia

😊

Michale, jakaż to byłaby łaska być wolnym do tego stopnia, by uszczęsliwiać siebie poprzez uszcześliwianie kilku kobiet. Czemu, tak się zastanawiam, nie czułbym się w tym dobrze.
Pozdrawiam Cię serdecznie

*profesor:)