Twoje Wiersze - Hospicjum

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

11 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

klaks

2025-05-24

Świetnie przedstawiłeś klimat tego "wydarzenia"...Nigdy nie byłam w hospicjum, lecz towarzyszyłam w szpitalu umierającej mamie. W wielkim cierpieniu, śmierć jest pewnie wybawieniem, mówię "pewnie", bo mama już nie mówiła a nikt z cierpiących nigdy mi tego wprost nie powiedział.
Pozdrawiam serdecznie

eSka

2025-05-25

przykro mi i współczuję utraty mamy. (*)
moja rok temu zmarła /na raka/, jej sąsiadki mi opowiadały, żę często powtarzała: "chcę już umrzeć", ale czy chciała....? Praktycznie nie znałem tej kobiety. Oglądałem kiedyś świetny film o dotyczący kwestii wprowadzenia eutanazji z Alem Pacino w roli głównej ("Jack, jakiego nie znacie")
Pozdr!

klaks

2025-05-24

Poruszające, wyrazy współczucia z powodu utraty żony. Moja mama również umarła przez raka. Nie narzekała na ból fizyczny, lecz miewała ataki złości przy których nie była sobą., Prawdopodobnie miała już przerzuty na mózg. Kiedy była sobą, dziękowała za opiekę, jej stan w ostatnich dniach był tak ciężki, że śmiem twierdzić iż śmierć przyniosła jej ulgę.

eSka

2025-05-24

Dzięki za odwiedziny i osobisty komentarz. Gdy moja żona umierała na raka spytałem pielęgniarki (przychodziła - hospicjum domowe) dlaczego żona w ogóle nie narzeka i o nic nie pyta. Nie wiem co ona ma teraz w głowie. Pani odparła - i bardzo dobrze, lepiej żeby pan nie wiedział.
Pozdr!
S

Mitylene

2025-05-13

Przejmująco opisany obraz hospicjum. Ciekawy motyw ostatniego spaceru i sprężyn w Łóżkach, które nie skrzypią. Dla kontrastu i uwypuklenia tej ciszy, która aż "krzyczy " z bezsilności, pokazany jest obraz życia toczącego się na zewnątrz. Wiersz wzruszający...więc nie powiem nic już więcej...

eSka

2025-05-13

dziękuję za odwiedziny i ślad. Tak cisza potrafi być czasem "głośniejsza" od krzyku.
pozdr!
S

Monia

2025-05-11

Bardzo potrzebny utwór wielu nie zdaje sobie sprawy z cierpienia tych ludzi. Jedni są tej zbliżającej się śmierci świadomi, natomiast inni nic już nie kontaktują, ponieważ odcięło już im prąd. Pozdrawiam serdecznie 😉

eSka

2025-05-11

Dzięki za odwiedziny i ślad.
Pozdrawiam i do nastepnego!
Stefan

Larisa

2025-05-09

Bardzo dobry, poruszający i uświadamiający wiersz!
Hospicja, to są takie miejsca, gdzie śmierć przychodzi codziennie...
Bezgłos śmierci zatrważa. Cisza w jakiej odchodzą ludzie jest głośna i bolesna.
Paradoksalnie, cisza... jest wtedy krzykiem.
Ból z jakim zmagają się ludzie przy końcu swoich dni, jest porażający.
Podawana jest w leczniczych dawkach morfina... i czekanie na koniec.
"Nawet sprężyny w łóżkach nie skrzypią". - bardzo przejmująca metafora - odejścia.
Poruszył mnie bardzo Twój wiersz!
Ważny i potrzebny, współczujący.
6/5.
Serdecznie Cię pozdrawiam, Stefanie!

eSka

2025-05-11

Dziękuje za odwiedziny i obszerny komentarz.
Kłaniam się pięknie i miłej niedzieli życzę!
Stefan

Annna2

2025-05-09

Te drzewa są piękne- tak jak piękny jest wiersz
i wzruszający

eSka

2025-05-09

Bardzo Ci, Aniu, za zajrzenie.
Pozdrawiam i do nastepnego!
Stefan

sturecki

2025-05-09

Tak ... śmierć w hospicjum przychodzi cicho, bez rozgłosu, wśród codziennych dźwięków świata, który się nie zatrzymuje – jakby nic się nie stało. A przecież dla kogoś to właśnie wtedy wszystko się kończy. I chyba najbardziej boli nie sam koniec, ale to, że nikt o niego nie pytał i że dzieje się w milczeniu, którego nikt nie słucha.
6/5

eSka

2025-05-09

Dziękuję, Staszku, za zajrzenie i poświęcenie czasu na - jak zawsze obszerny komentarz.
Pozdrawiam i miłego weekendu życzę!
Stefan

jobo

2025-05-09

Wszyscy gramy w sztuce, która kończy się żle, przeważnie.
Szac i deszcz gwiazd!

eSka

2025-05-09

dzięki, jobo!
Do następnego!

Motylek78

2025-05-08

w ciekawy sposób poruszasz temat śmierci
w cichej, samotnej i niezauważonej przez zewnętrzny świat
kontrast między hałasem życia
a spokojem umierania podkreśla dramatyzm tej chwili
w Szkocji moja koleżanka jest duchową przewodniczką
właśnie w takim miejscu pomaga chorym
spokojnie przejść na drugą stronę...
refleksyjny ton wiersza skłania do zadumy
nad nieuchronnością losu i kruchością istnienia
Pozdrawiam serdecznie 💙🦋

eSka

2025-05-08

Dzięki - to właśnie "grało mi w duszy" gdy pisałem ten wiersz.
Pozdr!
S

Izka1^(*)

2025-05-08

Wiersz w przejmujący i subtelny sposób porusza temat śmierci i odchodzenia w hospicjum. Motto doskonale wprowadza w atmosferę ciszy i bezgłośnego umierania. Metafora biletu w jedną stronę, wypisanego w dniu poczęcia, w lapidarny sposób ujmuje nieuchronność śmierci. Brak pytania o zgodę na tę podróż akcentuje bezradność człowieka wobec losu. Poruszający wiersz. Pozdrawiam w zadumie

eSka

2025-05-08

Dzięki Iza za zajrzenie i poświęcenie czasu na tak obszerny komentarz/analizę.
Pozdrawiam i do nastepnego!
Stefan

Elżbieta

2025-05-08

Dla niektórych jest ona wybawieniem od bólu i cierpienia! Spędziłam w hospicjum nie jedną noc, wiem jak tam jest i jak ona przychodzi.
Pozdrawiam serdecznie S:))⭐

eSka

2025-05-08

Dzięki Elu. Niestety w Polsce nie ma możliwości eutanazji. Temat ten podjęto m.in w znakomitym obrazie z Alem Pacino w roli głównej ("
Jack, jakiego nie znacie").
Serdeczności!
S

jolka

2025-05-08

Taka codzienność,o której nie chcemy pamiętać...6/5