Wybacz Wojtku, jeśli Cię uraziłam, ale ja nie interpretowałam treści, ale wrażenia, których poprzez Twój zapis nie doznałam.

Jako czytelniczka mam prawo do własnych odczuć.

Jestem Twoją czytelniczką od przeszło trzech lat i byłam na większości Twoich wierszy, nawet pod wierszami, które były niezrozumiałe dla innych czytelników, ponieważ były popisem formy literackiej. Zawsze byłam dla Ciebie wsparciem i doceniałam Twoje pisanie, co wielokrotnie podkreślałam.

W tym przypadku, pozostaniemy przy swoim zdaniu i to uważam za naturalne.

Dodam tylko, że publikując trzeba liczyć się z tym, że wiersz będzie miał różny odbiór u czytelnika, nawet "zwykłego".
Już w przedszkolu uczą nas, że nie za wszystkie wykonane prace od wszystkich dostajemy nagrody i pochwały.

Żadna to miniatura z puentą Lariso, lecz najprawdziwsze haiku.

Ma "kigo" jak i "kireji", ale tego dziwnym trafem nie dostrzegasz, a nawet pomijasz...
Zupełnie jakbyś nie rozumiała, szukała dziury w całym...

W dodatku sugerujesz, że piszę o kulistych płonących krzewach, o nich nie ma ani słowa...
Owszem zjawisko ma tam miejsce, jedynie od września do października, a więc jesienią.
Płoną wtedy krzewy kochii.

Zatem Twoja interpretacja jest jak najbardziej Mylna.

Na wzgórzu Miharashi, które jest najwyższym wzgórzem miasta Hitachinaka, wiosną od kwietnia do maja zakwitają miliony porcelanek
(Nemophila menziesii), tworzących "Utkany Błękit". Błękit ma dla Japończyków znaczenie tradycyjno-kulturowe, ale i to przeoczyłaś, jak i zawarty Sezon Wiosenny.

Błękit w Japonii postrzegany jest jako symbol czystości, niewinności, w szerszym spojrzeniu utożsamiany jest z duchowością, odrodzeniem, krótkotrwałym życiem, które przemija podobnie jak wspomniane porcelanki, które kwitną i znikają w krótkotrwałym cyklu.

Na wzgórzu Miharashi to odczucie się wzmaga, biorąc pod uwagę trzy otaczające błękity:

Oceanu
Nieba
Porcelanek


"Utkany błękit
na wzgórzu Miharashi
- Hitachinaka"


"Utkany błękit" wraz z "na wzgórzu Miharashi" - tworzy obraz sezonowy.
"Hitachinaka" - pełni tu rolę kireji, wskazując jedynie na pobliskie miasto.


Sugestie proszę, schowaj do kieszeni, autor wie, co chciał powiedzieć, a Ty jako zwykły czytelnik, nie potrafisz nawet się wbić, przebić, przez tok rozumowania autora, i to jest niestety Twój problem... błędnej Interpretacji...


/Proste Słowa/

P.S.- moja ocena jest siódmą (7).
Serdeczne

Czyli przytajony Tajniak...
Z ukrycia, bezczelny, uderza... :))))

Duch, bardziej upiór, który zawiścią działa...

Tu pięć osób się wpisało. Chyba żadna z nich.
Wychodzi, że jakiś duch...Jako szósty.

Nie wiem, kto dał taką ocenę.
Uważam, że haiku jest super...
Ja dałam najwyższe noty.

OSOBA co dała Trójeczkę, ma chyba kompleks wyższości... :)))

Haiku ma wszytko, co powinno, więc, w czym ma Ona problem?

W nieznajomości, czy chęci dominacji?

PASKUDA jedna, jak nie umie oceniać, niech nie ocenia.

Dziękuję!

5/6

Toś światowy człowiek! 😂 Zaraz koniem...Chociaż i tego nie można wykluczyć jeśli wierzysz w reinkarnację 😃🍀

W poprzednim żywocie byłem koniem samuraja. ;)))

A tak na poważnie, czytałem, zwiedzałem wirtualnie. :)