Twoje Wiersze - Zniszczony chłopiec

Zniszczony chłopiec

wolny

2022-04-26 00:01

Skrzywiony obraz rzuca zwierciadło.
Na pewnego chłopca dzisiaj padło
Z wiekiem zadawał pytania do samego siebie
O jego blizny i rany na mentalnym ciele

Odpowiedzi brak, pytań coraz więcej
Czy jeszcze wie, co to jest szczęście?
Czy kochać potrafi, czy troską obdarzy?
Strach był realny wręcz namacalny.

Dalsze życie utwierdzało w najgorszym.
Jaki czeka los, co go pogrąży
Rodzina taka jak u wielu, kochają,
Pieniądze dają, rady udzielą.
Za to problemu nie dostrzegą.

Smutki żale ukrywają, prawdę zatajają.
Potem zdziwienie ogarnia ich wielkie.
Jak ich dziecko zamyka się w sobie
I widzieć ich nie chce. Przeszywają dreszcze.

Odwagę swą zbiera, wyrzuca na stół
talię swych problemów, gra w otwarte karty
A prawda powala, jak dama przez króla
Ucieczka rodziców przed strasznym widokiem
Zniszczone dziecko, prawdę im powie
O swojej marnocie…

autor

wus_albo_wywus

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Galba c.^(*)

2023-03-07

Bolesny wiersz dosyć...

kmalenka8

2022-04-26

Chyba mało jest ludzi na świecie co nie nie mają do przepracowania
żadnych traum z okresu dzieciństwa, lat młodzieńczych itd.
Brak miłości, szczerości w rodzinach najczęściej skutkuje osłabieniem
więzi. Niektórym rodzicom wydaje się, że jak zapewnią dzieciom
wygodne życie, ale bez miłości i poświęcenia im trochę swego czasu to
już spełnili swój rodzicielski obowiązek...To tak nie działa! Błędy wychowawcze
rodziców często niszczą dzieciom życie na długie lata...
Wiersz z tych do przemyślenia... Pozdrawiam serdecznie 😊

konvalove

2022-04-26

Bardzo poruszający wiersz napisany w dość jasny sposób (chodzi mi o brak zastosowania głębszych metafor), ale właśnie dzięki jasnemu przekazowi czytelnik może całkowicie wczuć się w treść bez wątpliwości czy aby na pewno wszystko dobrze zrozumiał. Zatem - od strony technicznej - dla mnie ta zastosowana prostota w pozytywnym znaczeniu jest jak najbardziej na plus. Co do samej treści; smutny to obrazek, i tak częsty w społeczeństwie. Ten marazm, zwątpienie w rzeczywistość, wewnętrzne przygnębienie rozciąga się na przestrzeni lat, niszcząc od środka i co gorsza, często nie pozwalając się nawet zregenerować w jakikolwiek sposób. Myślę, że podmiot liryczny, jak i wiele osób podobnych do niego, powinien mimo wszystko próbować szukać odpowiedzi na postawione pytania. Nikt nie jest w stanie dać nam całkowitej odpowiedzi na wewnętrzne rozterki. Jasne, ktoś może nakierować na jakąś drogę, ale jej cel pozostaje do odkrycia każdemu z osobna. To jest najtrudniejsze, ale satysfakcja z odnalezienia siebie w życiu jest nieoceniona, jest... po prostu wspaniała. Fajnie, że trafiłam na wiersz, który otworzył mi tak szerokie pole interpretacji. Serdecznie pozdrawiam!