Twoje Wiersze - "Twardziel"

"Twardziel"

wolny

2022-07-29 21:25

Wschód słońca jak hejnał wzywający do pracy,
choć lęki miotają umysłem jak sztorm rozklekotaną łajbą
i tylko zmęczenie pozwala zasnąć lub unieść się ponad strach
to naprzód iść już czas a ciężko iść gdy każda słabość
wychodzi z nory by upomnieć się o swoje
w przebraniu wygłodniałego żebraka wyciągającego
ręce do nieba.

Ufać tym złudzeniom nigdy nie trzeba,
słabości to hieny, których suche kłapanie
krwiożerczych szczęk u mięczaków wzbudza
lęk i popycha ku służalczości,
kiedy upadasz powstać wnet trzeba, bo
zabijają nas te gwoździe, których nie wyciągamy
z ran,
a iść naprzód wciąż trzeba by kiedyś dojrzeć bramy nieba.

autor

Tadek1^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Galba c.^(*)

2023-03-03

Zaciekawiła mnie w wierszu ta specyficzna ekspresja. Bezpośredniość emocjonalna niczym nie zmącona zmusza do refleksji nad ziemskim bytem.
Pozdrawiam.

Tadek1^(*)

2023-03-03

Dzięki. Pozdrawiam

naskraju*^(*)

2022-07-31

Pokonanie drogi do zbawienia usłane jest cierpieniem. Niosąc nasz krzyż wbijamy wciąż nasze gwoździe - grzechy w drzewo istnienia. Od ich ciężaru upadamy i wstajemy i ciągle popełniamy te same grzechy.
Jednak najważniejsze jest pokonywanie trudu ziemskiego.

Pozdrawiam

Tadek1^(*)

2022-08-01

Można też wyciągać te gwoździe czyniąc dobro.

Pozdrawiam

Annna2

2022-07-30

Tak sobie pomyślałam.
Słabości, emocje , emocje człowieka- mamy do nich prawo.
Ból, cierpienie, łzy, czy miłość one są przynależne nam.
Inną sprawą jest pokonywanie ich.
Per aspera ad astra. Innej drogi nie ma.