Ja tak trochę przekornie tu skomentowałem. Chyba nastrojony ostatnimi wydarzeniami związanymi z podmianką biskupa Polaka na biskupa Odera. I tak mi się rzuca na głowę, bo teraz niestety w każdym wypowiedzeniu z Biblią w tle zaczynam szukać takich drugich denek.

Sam osobiście bardzo mocno sympatyzuję z myśleniem o pokornym samodoskonaleniu. Pewnie wolałbym widzieć w tym łotrze na krzyżu człowieka, który został zmuszony do robienia zła, bo nie miał innego wyjścia (jeść coś trzeba, ale jak środki porządnego zarobku nie zostały dane, to co można zrobić?) niż hedonistycznego cynika, który czyni zło, bo lubi mieć w życiu wygodnie i czerpie satysfakcję z zadawania cierpienia innym. Ale czy są rzetelne podstawy do takiego bezkrytycznego myślenia w dzisiejszym świecie?

Czy ja wiem, nic nie stylizowałam, samo mi się tak napisało:) Rzeczywiście w myśli miałam odniesienia do spacerów francuskich eleganckich dam, jak i do pochodów ludzi z różnego powodu, też na śmierć. Odniesienie do łotra oczywiście ze sceny ukrzyżowania, ale ja inaczej do tego podchodzę. Żeby być gotowym na śmierć, na dobrą śmierć z nadzieją, najwłaściwszą postawą jest postawa "dobrego" łotra : uznania prawdy, pokory, a jednocześnie niezwykłej śmiałości wołania do Boga, wypływającej z ufności. Przecież tam nie chodziło o uznanie, że ból Jezusa jest wyższy, tylko uznanie prawdy o swoim "łotrostwie", i szukanie ratunku w Bogu. Ostatnie wersy nie są ani mea culpa, ani ostrzeżeniem, a raczej wyrazem postawy serca przejawiającej się w uznawaniu prawdy o sobie i pokładaniu nadziei w Bogu, co moim zdaniem jest pozytywne, bo sprzyja kształtowaniu sumienia. Dziękuję ci bardzo za zainteresowanie i wynikający z niego komentarz! Pozdrawiam ciepło:)

? Ja wiem, czy idyllą, to raczej bardziej impresjo-refleksja:) Dzięki serdeczne Jovi, uściski<3

Dziękuje serdecznie Asiu, uściski<3

We Francji Boże Ciało nie jest dniem świątecznym i nie ma sypania kwiatów :)

Dzięki serdeczne Grażynko<3 Jestem ciekawa, czy we Francji też się praktykuje takie procesje, czy to tylko polski zwyczaj...?Uściski<3

Taka się nasuwa myśl:) Dzięki serdeczne Elu, uściski<3

Bardzo wspaniale dziękuję:)

Dziękuję serdecznie Olu za twoje słowa<3 Uściski przesyłam<3

dziękuję za Twoje towarzystwo<3 Uściski przesyłam<3

Tak, świadectwo wiary i nadziei! Dzięki serdeczne Lidio, uściski przesyłam<3

Ładnie to podsumowałeś:) Dzięki serdeczne Jarku, pozdrawiam ciepło;)

Dziękuję serdecznie Agatko, uściski<3

Tak, z pokorą i z wiarą! Dzięki serdeczne Staszku, rzabskie uściski:)