Samouspokojenie
Postępować rozważnie.
Potrafić opanować zdenerwowanie,
zachowując godne zachowanie.
Jednak burza myśli w głowie
przeszkadza rozmowie.
Wówczas myślenie rozjaśnia
od szumu izolacja.
W samotności wykorzystuję ciszę,
by poprawić samopoczucie.
Staram się własne myśli usłyszeć,
logicznie je uporządkować.
Po takiej sesji samouspokojenia
gotowa jestem do kontaktu
z ludźmi i działania, do właściwego
zachowania.
Zrozumiałam, że spokojne życie
nie oznacza samotności.
Trzeba myśleć również o innych
i mieć dużo życzliwości.
Zachowanie spokoju duszy
cierpliwości uczy.