Porywasz mnie na strzępy strumieniem we fragmentach w górę biegu automat prądu wirówka przed zaśnięciem Wiatry na morzu wokół wyspy lądu okna otwarte na oścież ku mnie korytarzem zwiewnym szklane przeciągi wieje w żagiel nadziei ciężkie płótno z dziurami na maszci los z takim żaglem z takim sterem dryfuje się bardziej Zasłony spoczynku nocy szafirowej po tobie zielenią nie plączę nim wzeszło słonko odsłonięte jest mojej duszy okno na zewnątrz Teraz jest ciemność jaśniejsza nocą komu jest iskra a komu kaganek na liter cały alfabet taśma kresek i zawijasów Scena jest pusta o ile może wystąpię w roli głównej w wyroku się rozłożyć wygodnie losie aktora w roli rolce do błękitu na sztaludze rozpiętej od narodzin zenit i księżyc podskórny teatr Lampa miga druga woda do mycia stopa sucha gra jak w ogniu cały pól tuzina róż za występ z szeregu się wyłam no wyłaź Kwadratowe opisy bocianów nie tęsknota gna wasze żagle żabie łąki kipią dostatki co z tym twoim dziobem dużo kłamiesz chłopiec czytał Pinokia nie wiedział też że przyniósł go bocian Ptaki mozaiki gdzie mnie prowadzicie nocą każdą z kolejnych częścią układanki w dziobie i skrzydłem w locie bez załogi Śliska tablico tabula rasa łatwo cię zmazać ślad twój zadeptać i zasiać od nowa literek ziarenka niech się ułożą jak rymowanka Żeby się stało żeby się skończyło bajka pierwszy film ekran nie widziałem zbyt wiele razy zobaczyć szkodzi w odbiorze mam za sobą uniwers losu zapadnie opowieść się snuje szpula targa głucho furkot szybciej nie mam siły różnią nas lata świetlne stoimy obok długimi rękami trzymamy się za ręce mówisz kilka słów żebym złapał temat dylemat bankomat płacę blikiem pisze wiersz banknot by się przydał pójdę sobie wcześniej usiądź w gołębniku serenada dzióbek z gałązką oliwną Wychodzę jeszcze to co robię to mało bądź moim orężem ustanie deszcz majowy sad pełen bieli wśród popieli mgły drzewa zanurzone stukasz do mnie momentem skupienia dokąd mnie prowadzisz oślepłe labiryntu bluszczu niepamięć melodie do wtóru na próżno Niech mnie szarpie i rozrywa ściegi niech po mnie biegną galop wzdłuż torów stukonny rydwan się wykoleił rozpadł na drobne