Twoje Wiersze - wikt i opierunek

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

LidiaM-9

2021-06-19

W szpitalu jest się tylko przypadkiem, nie człowiekiem. Coraz bardziej jest to odczuwalne. Postronna osoba np. odwiedzający niewiele może zrobić by pomóc cierpiącemu człowiekowi, no bo jak? Może serdecznym słowem uściskiem ręki, uśmiechem, ale na ile to wystarczy? Tej "oddali" pewnie i tak się nie pokona. Pozdrawiam.

Asteria^(*)

2021-06-19

W takich chwilach Lidio, zawsze się zastanawiam Lidio o czym (kim) Ci ludzie myślą. Nigdy nie śmiałabym zapytać...

SuviMay

2021-06-19

A jak się dłużą te kropelki... Bardzo poruszający obraz, w którym ten wzrok z oddali jest bardziej wymowny niż niejedno słowo.
Mamy już powroty do odwiedzin na szczęście. Bez nich poczucie osamotnienia i uwięzienia w szpitalu
było podwójnie doskwierające.

Asteria^(*)

2021-06-19

Tego wzroku May nie sposób zapomnieć.
Niedawno zmarła moja sąsiadka, staruszka... na 3 dni przed śmiercią, lekarz wypisał ją do domu, aby w spokoju odeszła...

naskraju*^(*)

2021-06-19

Zamieszkanie z chorobą w systemie, w którym człowiek jest tylko procedurą. Przywiązany do lóżka i karmiony nadzieją elektrolitową. Przełknąć chorobę i nie zadusić w sobie pragnienia na jutro. Wzrok z oddali bardzo wymowny w twoim przypisie. Wzrok który pewnie czekał na odwiedziny bliskich. Na przytulenie.

Pozdrawiam

Asteria^(*)

2021-06-19

Wyczerpujący komentarz Ulka. Nie zadusić pragnienia jutra, bardzo wymowne.

Afrodyta^(*)

2021-06-19

Świetny utwór, który pokazuje, z jednej osobisty dramat podmiotu lirycznego, który ma "przełknąć swoją chorobę", z drugiej zaś, wpisane to zostaje w coś bardziej ogólnego, być może system. Takie zestawienie motywuje do myślenia.