Twoje Wiersze - Jeniec, czy Janiec...

Jeniec, czy Janiec...

rymowany

2024-10-24 10:45

Skąd sypią się te iskry
Co podpalają zmysły
Z brylantów oczy twoje
Dlaczego ich się boję

To przecież nie jest wojna
Ty jesteś niespokojna
Podchodzę więc do granic
By zginąć albo zabić

To jeszcze nie jest miłość
A już mnie biorą siłą
Poddaję się jak jeniec
A w sercu drżą kamienie

Skąd sypią się te iskry
Co rozpalają zmysły
Błękitne oczy twoje
Dlaczego ich się boję?

Gregorek: (Grzegorz Janiec),23.10.24

autor

return

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Izka1^(*)

2024-10-24

Przed miłością, a właściwie zauroczeniem , nie można uciec. Pozdrawiam serdecznie

JoViSkA

2024-10-24

Fajnie ujęte zauroczenie :)
Pozdrawiam serdecznie

ekszki

2024-10-24

Iskry wychodzą z ponęty z reguły

Maciek.J^(*)

2024-10-24

ciekawy wiersz na temat miłości, która jest najbardziej chyba eksploatowanym tematem

Eleanor Rigby

2024-10-24

Ucieczka przed miłością jest trudna, walka z nią też nie zdaje egzaminu. Bo jakoś sercu i rozumowi razem nie po drodze :)

sturecki

2024-10-24

Wiersz wyraża napięcie między zauroczeniem a lękiem, gdzie iskry zmysłów rozpoczynają walkę, która może zakończyć się poddaniem lub zniszczeniem. Bohater czuje, że nie jest to jeszcze miłość, ale już czuje się schwytany, jak jeniec, w potężny wir emocji, przed którym jednocześnie się boi i ulega.
Niekiedy uczucia są jak bitwa, w której walczymy ze sobą, bojąc się zarówno poddania, jak też i konsekwencji tego, co przyniosą ewentualne - zazwyczaj silne - emocje.