Nie, choćbym chciał nie mogę
przejść obojętnie obok
tych drzew i tego lustra
ma dusza dotąd pusta
przepełnia się obrazem
jakże prawdziwym
pośród prostych zdarzeń
nad stawem w spokoju doskonałym
w wieczności zatrzymanym
Nie mogę milczeć obok tego
co odbite i tego co prawdziwe
gdy przez chwilę na ławce
pod błękitem siedzę
pośród koron drzew zielonych
w głębię stawu zapatrzonych
palcem wskazującym wskażę
krętą ścieżkę do krainy marzeń...
Nie można przejść obojętnie obok tego wiersza, który przepełniony jest obrazem najprawdziwszych, wymarzonych zdarzeń :) Bardzo dobra poezja.
Pozdrawiam
Czułe wyznanie wobec chwili, która zatrzymuje świat – nie da się jej minąć, ani przemilczeć.
To, co zwykłe – drzewa, woda, ławka – nagle staje się bramą do głębi, jakby rzeczywistość uchylała drzwi do marzenia.
6/5
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.