Dobry wiersz. Trafne spostrzeżenia.
Pozdrawiam serdecznie.

Największym wrogiem 90% ludzi jest bieda, a może 1% wierszy jej poświęconych, w tym niniejszy. Chwała Ci za to.

Doskonały i życiowy wiersz, pełen metafory, Marku.
Z perspektywy życia tych wszystkich biednych ludzi na tytułowej ulicy, chodzących w podartych ubraniach, dziurawych butach, czasami patologii z wszelkimi uzależnieniami… możemy jedynie przypatrywać się tym wszystkim dziurom w rządowych budżetach gromadzonych za nasze podatki nie mających wsparcia wśród społeczności dawnego pokroju w których każdy kalosz idący brukselską drogą dyszy triumfalnie obrazem obrzydzenia, próbując likwidować wszelakie targowiska miejskie, na których biedna babcia ma do sprzedania trochę własnych warzyw, owoców itp aby zarobić na chleb…
Przecież w dzisiejszych czasach zakupy robi się w zagranicznych hipermarketach płacąc w kasach samoobsługowych kartą kredytową a nie gotówką !!!
Jak można iść na miejski rynek i kupować świeże produkty za papierowe pieniądze…?
Dla wielu możnych tego świata jest to obraz obrzydzenia i dla własnych potrzeb rozwoju oraz powielania swojego bogactwa powinien zniknąć z biedy istnieniem
właśnie taki przedsionek dziurawej ulicy jak w Twojej puencie drogi Marku.
Takie jest moje spojrzenie na ten Twój dziurawy obraz dzisiejszego jutra…
Wiersz zabieram do ulubionych bo będę go czytał wielokrotnie i pokazywał innym ku przestrodze jeżeli pozwolisz…

Pozdrawiam serdecznie

dobrze jest zmienić podejście do życia i ulicy ... pozdrawiam serdecznie ...

smutna dziurawa ulica
jednak wszystko można naprawić
albo wylać nowy.......
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Czasami wystarczy zmienić nieco perspektywę, a bez nadziei nic się nie da zrobić.
Pozdrawiam Marku - Gocha🩰

Niektóre dziury goją się same à inne można załatać. Dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie

Smutna perspektywa, gdy but się w błocie kiwa..

...może dziury się załata i nie utonie kalosz w kałuży.
Serdecznie pozdrawiam, Marku:)⭐