Twoje Wiersze - Moja żono - Przeboski Mandaryn

Moja żono

wolny

2025-06-18 13:40

Moja żono od lat wielu
z gminnego przydziału,
smak zatracasz, markę tracisz
choć pieszczotą grasz
jak młody dobosz.

Pięknym oczom mgła już bliska,
nikt nie widzi oprócz mnie.
Odnalazłaś cichą przystań
pośród wysp męskiego ego.

To że kocham i pilnuję
nie odmieni strefy bio.
Szykuj się na drogę nową
bez słodyczy i ciepłych rąk.

autor

Przeboski Mandaryn

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

8 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Annna2

trzy godziny temu

"z gminnego przydziału,"- oryginalne bardzo
z podobaniem bardzo

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

Czyli jednym słowem wypie......
to proza posunięta jak najdalej.

JoViSkA

ponad dwanaście godzin temu

Brzmi jak przygotowanie na najgorsze i swego rodzaju pożegnanie...
Wiersz porusza...
Pozdrawiam :)

Elżbieta

ponad dwanaście godzin temu

Szczerze mówiąc wolałabym takiego wiersza od męża nie otrzymać!
Pozdrawiam serdecznie:)⭐

JaSnA7

ponad dwanaście godzin temu

Myślę, że to rzeczywiście przekorny wiersz, jak napisała Hibiskus:)
Pozdrawiam:)

JaSnA7

ponad dwanaście godzin temu

6/5⭐️

hibiskus

ponad dwanaście godzin temu

Witam,

myślę, że to tylko przekora podyktowała te wersy... 6/5

Pozdrawiam.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Wygląda jak nie wyrzut, tylko cicha zapowiedź rozstania – z tym, co kiedyś było namiętne, a dziś zostało tylko z przyzwyczajenia. Bo nawet miłość z przydziału ma prawo się wyczerpać.
6/5