Dobrze jest wrócić do siebie.
Meta staje się znów startem.
By za jakiś czas znów wrócić do domu.
Historia i nasze życie - jakoś tak kołem...
Pozdrawiam ciepło :)

Zacząć żyć lepiej jest późno niż wcale.
Pozdrawiam serdecznie :)

Ja tylko chciałem wtrącić słowo lub dwa o tym fragmencie:
"nie burzy ścian
milion niewypowiedzianych słów."

Już abstrahując mocno (a może i wcale nie) od biegania i mety oraz niedopowiedzianego startu w nowe. Tak sobie spaceruję spokojnie za taką myślą, że w tych dwóch wersach fruwa ciche "już". Doczytuję więc ten fragment na nowo: nie burzy JUŻ ścian
milion niewypowiedzianych słów. Niewypowiedziane nie burzą już, wiec wypowiedziane zapewne podtrzymywały te same ściany ZWYKLE (albo ZAWSZE tudzież DOTĄD). A to już potrzebne jest mi tu, żeby uchwycić zmianę postrzegania ciszy przez peelkę. Może nawet więcej niz ciszy – może samotności... Następuje tu zmiana postrzegania swojego miejsca w przestrzeni egzystencjalnej. Jakby peelka mówiła cała sobą:
już przepracowalam ten ból, który powodowany był brakiem słów. Już mnie cisza nie boli. Już cisza nie burzy mojego świata, ale go buduje(!)

Mowa tam u Ciebie o ścianach, a więc mimochodem w wyobraźni rysuje mi się kontur domu. A dom to przecież bezpieczeństwo i spokój, także spokój ducha. Wydaje się, że peelka właśnie taki spokój ducha posiadła właśnie. I tenże stał się początkiem nowego życia - nową jakością w tym życiu. Spokój płynący z ciszy stał się na mecie dawności startem przyszłości.

Wiesz Wiolu, lubię Twoje pisanie. Tak po prostu. 😊🙋

Podziwiam siłę jaka drzemie w peelce . Meta nie jest jej końcowym przystankiem życia , chce osiągnąć więcej i biec dalej . Należy brać z niej przykład .

Pozdrawiam ciepło Wiolu ;-)

Zwykle na mecie odczuwamy zmęczenie i pewnego rodzaju rozprężenie, bo już nie trzeba biec dalej, a u Ciebie pojawia się rozbieg, zatem jest energią, siła... przecież to fantastyczne, zawsze jeszcze można pobiec dalej...liczy się droga!
Świetne Wiolu😍
Miłego dnia z uśmiechem:))🌟😊🌸

Rozbieg na mecie nie musi być wcale czymś złym. Zawsze to rozbieg i nie jest zbędny.
Wiolu piękny wiersz.Pozdrawiam

i to jest dobre podejście do życia ... a ten rozbieg... niech ma moc szczęścia ... łap uśmiech ....

Kocham Gutka zrobiłaś mi ogromną przyjemność tym utworem
A wiersz przepięknie liryczny
Pozdrawiam serdecznie 🙂

Podoba mi się a najbardziej to między trwać i żyć. Pozdrtawiam

Jak pięknie, wzruszajaco i ... mega pozytywnie. Jest siła w Twojej sentymantalności. Jest moc w Twoim przekazie. Jest mądrość w Twoim myśleniu. O jest talent w pisaniu.
Jest wszystko czego trzeba, żeby Ciè czytać i czerpać zarazem przyjemność i otychę!!
Miłego dnia:):)