X
Srebrne sale II (Pożegnanie)
biały (bez rymów)
2022-11-30 06:40
Przedwczoraj prawie umarłem
tabletki z winem mieszając.
Nie wyszła mi śmierć, niestety.
Dlatego spisuję wersety;
Gdyż fakt ten zwyczajnie mnie boli.
Wiem że spróbuję ponownie
wieszając się, lub tnąc tętnicę.
Czuję nienawiść do siebie;
Równie silną do ludzi.
Nie mam ochoty żyć z wami,
tlenem tym samym oddychać
co reszta normalnych jednostek;
Gdyż sam jestem inny niż wszyscy.
Ten wiersz będzie ostatnim.
Żegnam kolegów po fachu,
być może spotkamy się w piekle;
Podobnie żegnam normalnych.
Srebrne sale wzywają...
tabletki z winem mieszając.
Nie wyszła mi śmierć, niestety.
Dlatego spisuję wersety;
Gdyż fakt ten zwyczajnie mnie boli.
Wiem że spróbuję ponownie
wieszając się, lub tnąc tętnicę.
Czuję nienawiść do siebie;
Równie silną do ludzi.
Nie mam ochoty żyć z wami,
tlenem tym samym oddychać
co reszta normalnych jednostek;
Gdyż sam jestem inny niż wszyscy.
Ten wiersz będzie ostatnim.
Żegnam kolegów po fachu,
być może spotkamy się w piekle;
Podobnie żegnam normalnych.
Srebrne sale wzywają...
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
1 raz
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: czerwony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Aga 7(*)
2022-11-30
Widzę Cię.
Czuje Twoje cierpienie, zagubienie, osamotnienie.
Widzę tez wrażliwość ukrytą gdzieś, jakby w obawie, że ktoś ją przypadkiem zauważy…
https://youtu.be/Ge0JfWS01zQ
Pozdrawiam z uczuciem👋🏻🥰
Czuje Twoje cierpienie, zagubienie, osamotnienie.
Widzę tez wrażliwość ukrytą gdzieś, jakby w obawie, że ktoś ją przypadkiem zauważy…
https://youtu.be/Ge0JfWS01zQ
Pozdrawiam z uczuciem👋🏻🥰
Ambrosio
2022-11-30
A jak Autor ma na imię, jeśli wolno wiedzieć? 🙂
myHead
2022-11-30
To trudne o czym piszesz. Czuć wypełniający Cię smutek, który sam maluje te obrazy. Jednak napisz o tym co tak naprawdę prowadzi do takich uczuć, genezę warto przedstawić. Mnie poruszył ten tekst. Pozdrawiam Cię serdecznie!
2022-11-30
Genezą tych emocji jest moja choroba psychiczna, i to jak ludzie którzy mnie znają, zareagowali na jeden epizod psychotyczny. Po prostu, gdy zaczynam wariować, nie mam pomocy znikąd. Więc nie ma sensu dalej oddychać...
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności