Twoje Wiersze - spacer po płonącym miasteczku

spacer po płonącym miasteczku

miniatura

2024-11-04 13:19

ogień ofiarowany kościom
oślepił moje myśli
pogubiłem gdzieś znicze
rozsypały się po przeszłości
w tym roku jeszcze więcej
słyszałem stuknięcia o granit
i syczenie płonących lontów

uciekłem do domu
niech już tam zostaną

autor

Prostaczek

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Eleanor Rigby

2024-11-05

Świetny tytuł

MadziaLena

2024-11-04

Spacery wśród cmentarnych płomieni mają swoją Moc, która zależy od tego, Komu i po co palimy światełko pamięci. Ja lubię wieczorne ciepło Obecności, migotanie ogni, szelest liści i cichych nielicznych rozmów. Pozdrawiam 🍁

JoViSkA

2024-11-04

Trudno uciec przed wspomnieniami zapalając znicz pamięci...
Pozdrawiam serdecznie

wibracja

2024-11-04

Świetny wiersz. Mam tak samo.

Elżbieta

2024-11-04

Też nie lubię płonących miasteczek pełnych płyt granitowych! Zrobiłam, to samo, zwiałam do domu.
Pozdrawiam serdecznie P:))⭐

rzabaprzezrz

2024-11-04

Bardzo to ciekawe...no cóż, ofiarowanie ognia kościom nie ma zbyt dużego sensu, więc chyba ten ogień oznacza coś innego:) Pozdrawiam ciepło 🌞

Moona@

2024-11-04

Kości zostaną, ale przed wspomnieniami i myślami raczej nie uciekniemy :)
Pozdrawiam

sturecki

2024-11-04

W tej miniaturze wyczuwalna jest bezradność wobec ciężaru wspomnień i żałoby, które stają się jak ogień, palący pamięć i myśli. Bohater ucieka od bolesnych śladów przeszłości, próbując zostawić ten ciężar za sobą. Bywa, że w obliczu bólu wracamy do własnych, cichych miejsc, szukając schronienia przed tym, co nie daje spokoju.