Twoje Wiersze - W styczniowym zrywie

W styczniowym zrywie

wolny

2025-08-08 11:46

Hulał wiatr a spiralny dym
nie pozwalał zapomnieć
o kominowej refleksji.

Sosna, dąb, wszelkie igliwie
ogrzewały izbę i serca
przegranych chłopów.

Ktoś zapukał do drzwi,
opadł skobel z rezerwą.
Postać w kożuchu
z kosą na sztorc,
wykreśliła znak że czas iść.

I poszedł chłop się bić...

autor

Przeboski Mandaryn

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Groschek^(*)

dwanaście godzin temu

ostatnio napisałem koleżance, że jej teksty wystawiane są często nie w tym czasie - tu oczywiście nie znam Mandarynki to sobie dam spokój, czemu wczasowicze krótko po wczorajszej imprezie nie mają się myślami przenieść w zasypane śniegiem decyzje o obronie swoich praw na śmierć i życie... 🙄

JoViSkA

ponad dwanaście godzin temu

Ano poszedł, innego wyjścia nie miał....
Dobry wiersz upamiętniający....
Pozdrawiam Mandarynku

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Wiersz skutecznie oddaje atmosferę przymusu, odwagi i beznadziei, która towarzyszyła powstańcom. 6/5 Pozdrawiam serdecznie

LydiaDel

ponad dwanaście godzin temu

I nie wrócił. Nie jednego kosa zabrała na wieki. To były ciężkie czasy.
"Postać w kożuchu z kosą na sztorc," – po mistrzowsku i dwuznacznie, może jako kurier powstańczy lub śmierć. 6/5 Serdeczności

Odyseusz62

ponad dwanaście godzin temu

Choć ja jestem człowiek z miasta
chłop potęgą jest i basta.
Pozdrawiam.

Krystek

ponad dwanaście godzin temu

Takie , to były czasy jak walczono
o nasza wolność
Ślę moc serdecznych pozdrowień:)

legenda

ponad dwanaście godzin temu

chłopi powstali choć by leżeć woleli w styczniową zimną noc ale taka chłopa dola idzie tam gdzie musi - nie dał chłop się zgnieść i pokazał chart ducha:)pozdrawiam6/5