Twoje Wiersze - wielki błękit

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

10 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Waldi1

ponad pięć godzin temu

piękny wiersz ... bo to jest miłości światła blask ... pozdrawiam serdecznie ...

sisy89

ponad pięć godzin temu

Piękny wiersz, nawet najmniejsza smuga światła może wszystko odmienić. Pozdrawiam serdecznie:)

rzabaprzezrz

dziesięc godzin temu

Cudne...Wolność jest w nas:) Pozdrawiam serdecznie<3

Elżbieta

dziesięc godzin temu

Przepiękne doznanie...
5/6
Pozdrawiam, Iwonko:)⭐

ajw

dziesięc godzin temu

To nawet nie doznanie tylko zwykła harmonia, równowaga wewnętrzna: przyjmuję świat i on we mnie zostaje jak echo jasności. Należy po prostu czerpać energię z piękna. Nie odwracać wzroku od brzydoty, ale nie karmić się nią. Nie łapać złej energii od ludzi, którzy mają w sobie mrok..

samisen

dziesięc godzin temu

Ale kładąc pod nogi lustro i patrząc na nie z góry, również ujrzymy ten sam błękit nieba.
Tylko czy cisza będzie wtedy, tą samą wolnością… ?
Pozdrawiam :)

samisen

ponad pięć godzin temu

Muszę ojcu tabletki nasypać, nie daje spać po nocach
On już lustra do nieba nie widzi...

samisen

dziesięc godzin temu

Jak ktoś chce, to znajdzie sposób aby zabłysnąć,
a jak nie, zawsze znajdzie powód aby zagasnąć...
W komentarzu nie ma żadnego przesłania do wiersza, który jest wyjątkowy. Piszę bo sam poszukuję drogi, która zaprowadzi mnie ponownie donikąd...

ajw

dziesięc godzin temu

Nie chodziło mi o religijny punkt widzenia, mówiac, ze Niebo to bardzo pojemne słowo. W przypadku tego wiersza to słowo-symbol. Moim przekazem jest natomiast to, by dawać szansę światłu, bo im więcej światła w życiu tym mniej miejsca na mrok :)

samisen

dziesięc godzin temu

Tak, ale nie każdy tam może wejść

ajw

dziesięc godzin temu

Niebo to bardzo pojemne słowo :)

samisen

dziesięc godzin temu

Jeszcze zależy, kto w co wierzy…
Ja tylko nogami sięgam nieba
Chodzę po trupach :)

ajw

dziesięc godzin temu

Jasne, ze nie. Prawdziwe źródło jest jedno. Niebo. Nie szukajmy dróg na skróty ;)

samisen

dziesięc godzin temu

To już nie będzie to samo, wpadniemy po samą szyję jak dobrze pójdzie… :)

ajw

dziesięc godzin temu

Można tez oglądać błękit w lustrze wody ;)

Odyseusz62

dziesięc godzin temu

Wielki błękit, pamiętam taki film o cienkiej granicy między pasją a szaleństwem.
Pozdrawiam.

ajw

dziesięc godzin temu

Tam był swiat podwodny, a tu niebo (w gębie) ;))

JaSnA7

dwanaście godzin temu

Wspaniałe jest, gdy potrafimy odczuć piękno, które nas otacza... Potem przenieść wszystkie wspaniałe wrażenia do przestrzeni istniejącej w nas samych tak, by docierały tam też promienie słońca...
Wtedy nie ma miejsca na to, co ciemne.
Bardzo ciekawy, inspirujący wiersz:)
Serdecznie Ciebie pozdrawiam:)
5/6

ajw

dziesięc godzin temu

Im więcej światła, tym mniej miejsca na mrok :)

Krystek

dwanaście godzin temu

Piękno możemy zauważyć w każdej
chwili i być zauroczonym.
Serdecznie pozdrawiam, przyjazne
myśli zostawiam:)

ajw

dziesięc godzin temu

Dziękuję pięknie :)

M I F^(*)

dwanaście godzin temu

☕

ajw

dwanaście godzin temu

sturecki

dwanaście godzin temu

„Za zasłoną rzęs mam wewnętrzne okno” – to wyjątkowy obraz, subtelny i pełen spokoju, jak medytacja w świetle – jak oddech między niebem a duszą.
To wiersz o tym, że nawet najmniejsza szczelina wystarczy, by wpuścić w siebie trochę nieba.
6/5

ajw

dwanaście godzin temu

Tak niewiele trzeba by światło w nas zamieszkało na stałe..

Pokaż mniej

Logowanie

wielki błękit

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji