Wspomnienie o Janowie
Chodzą mi po głowie
tamte spacery w Janowie,
wiatr pędzący liście
i deszcz
który, przy wejściu
na leśną ścieżkę
padał z nieba rzęsiście.
Uśmiecham się do siebie,
mam szczęście
Janów to cudowne miejsce,
pamiętam każdą chwilę.
W lecie na słońcu
i w śniegu w zimę
chłonę co dobre,
spotykam dziewczynę,
zakochałem się w Janowie
tak jak w dobrym winie.
Nie ma drugiego
miejsca na świecie,
gdzie tak jak tu
niebo spotyka się z ziemią,
ci którzy wątpią niech zobaczą ,docenią,
na zawsze zapamiętają
wszystko czego tu zaznają.