...jak ptak w klatce

uwięziony bez przyczyny

bez większego powodu

w stercie emocji i oczekiwań

w strachu powinności wiele skrywam

dusza moja na milion kawałków rozdarta

bujam się z tą świeczką

która nic nie warta



kiedy zacznę żyć?

Kiedy odfrunąć będę mogła?

chcę ujrzeć ukochane gwiazdy z bliska

tam los mój zapisany

wspomnienia

przeszłości kajdany

momenty śmiechu, niezręcznej ciszy

płaczu, krzyku którego nikt nie słyszy




zostaje sama muzyka

która wymowna jest bardziej niż cisza

bo krzyk mój każdy ucisza

chciałabym kaczką być

tak na serio

pływać, jeść chlebek

w każdej chwili móc odlecieć

na własnych skrzydełkach

to marzenie każdego małego wróbelka



miłość dodaje mi skrzydeł

codzienność podcina piórka

ale ja wierzę...

pewnego dnia będzie górka

ktoś zepchnie codzienność

do miłości worka

skończy się ciągłe marzenie

życie stanie się tchnieniem

będę w nim JA