W spożywczym przy kasie. Mam dość,
po co tyle tego wszystkiego...
Bułeczki, chrupeczki, kapsułki do kawy,
nowy odplamiacz?...Przecież wiem, że nie
odplami.

Kiedy wychowam syna, chyba wstąpię
do zakonu. W ostatnią podróż, na bosaka
w zboża se pójdę.

Spokojnie między złotymi kłosami przez
czarną dziurę w inna galaktykę przeskoczę,
kosmicznym włóczęgą, w końcu odpocznę...

- Dwieście dwadzieścia osiem, czterdzieści
sześć. -
- Słucham? -
- Dwieście dwadzieścia osiem, czterdzieści
sześć! -

Huknęła ponownie kasjerka.

- Kartą. - szukam, została w samochodzie.

- Gotówką.- Poprawiam. Zniecierpliwiona
kasjerka stuka po ladzie tipsami, widząc
jak wydłuża się kolejka.

- Brakuje mi końcówki, proszę odłożyć
gumisiowe żelki. - Udaję że nie słyszę
marudzenia synka i sapania za plecami
kolejnej klientki.

- Rachunek? -
- Poproszę. -

Chwytam za mały papierek
i wymiatam ze zboża w butach,
z siatami do samochodu.

- Wrócimy się po żelki? -
- Jutro. -
- Obiecałaś dzisiaj. -

Jak zwykle, mój kocurek
nie odpuszcza.

Pakuję go z zakupami
na tył samochodu, a
kosmicznego włóczęgę,
z pomysłem na wiersz,
z przodu.