Oczywiście, że zwierzęta umierają. Ludzie też umierają, ba, nawet idee mogą umrzeć. Moim zdaniem wielu ludzi używa i broni słowa "zdychać" ze względu na konieczność podkreślenia większej wagi człowieka, albo odwrotnie, pewnej pogardy dla zwierząt. Albo przez wieczne powoływanie się na tradycję. Zauważmy, że gdy mówimy o człowieku, że zdycha, to jest to bardzo pejoratywne. W wielu językach istnieje rozróżnienie na śmierć zwierzęcia i człowieka (bo dusza), ale w wielu tego nie ma. Na umieranie jest wiele innych słów, jak zejść, zginąć, wykitować, ale żadne nie jest tak negatywnie odbierane, jak pogardliwe "zdychać". Tak, więc, zwierzęta umierają, nie tylko wyjątkowe pszczoły, którym się na to pozwala, bo robią miód (dawniej wierzono, że mają dusze i stąd to umieranie). "Zdychaj, jak pies" "Łże jak pies""Pies ci mordę lizał"" Kopnąć jak psa". No, nie lubiliśmy tradycyjnie psów w naszym kraju. Dlatego nie powołujmy się na złą tradycję. Czas to zmienić.!!

Tak, Marku, mądrze, pozdrawiam serdecznie.

Każde stworzenie czuje i to kwestia bezdyskusyjna a sprawa uwarunkowań językowych to temat nie idący na równi ze świadomością współczesności egzystencjalnej. Jedno drugiego nie dogania można by przyjąć ale to powinno się dograć z czasem.
Dobry wiersz.
Pozdrówki 🌟👍

Zwierzęta tak jak i ludzie mają uczucia, emocje, odczuwają ból, chorują. Nie można twierdzić, że nie mają duszy. Zresztą w księdze Koheleta jest coś o tym napisane. Pod wieloma względami są lepsze od ludzi. Umierają - nie zdychają.
Pozdrawiam serdecznie. Oddaję głos.

Co umarty, i zostaje
Ten nie idzie, nigdy krajem

Świetnie oddałeś głos w dyskusji
Cenny

Pozdrawiam miło,
M.

Ogólnie mówi się , że zwierzęta zdychają, ale własne umierają albo odchodzą. Nasz pekińczyk (w dzieciństwie) umarł na rekach mojej siostry, zagryziony przez innego psa. Moich lez nie rozumiała znajoma, która pochodziła ze wsi. Dla tych ludzi zwierzęta zdychają. Pozdrawiam serdecznie

Społeczne wzburzenie nie zawsze jest dobrą podstawą do napisania wiersza, ponieważ w przyszłości po zmianie nurtów które zawsze się zmieniają, może przynieść pogardę lub narazić na śmieszność.

Emocjonistycznie

Mistrzu i słuszna uwaga ... pozdrawiam serdecznie ... już w domku ...

Zwierzęta są członkami naszych rodzin, przyjaciółmi...one umierają....a my za nimi bardzo tęsknimy....Nie wyobrażam sobie inaczej....Pozdrawiam Marku serdecznie:)

Też mnie razi określenie "zdycha". Jest takie pozbawione godności. Dobrze, że o tym napisałeś. Doceniam :)

Zwierzę jest jak członek rodziny, umiera, ale zostaje w sercu na zawsze. Miałam psa beagla i strasznie przeżyłam jego odejście. Miał prawie 17 lat. Teraz mam innego psa, kota i królika i nie wyobrażam sobie nie mieć zwierząt :)
Pozdrawiam serdecznie:)

Sigma żyła z nami 15 lat. Towarzyszyła nam na wyprawach górskich, na kajakach i na żaglach. Odkąd umarła, to czasami woła z innego wymiaru:



Rozgardiasz bujnego życia zaniknął i zamilkł,
słońce się z wolna po niebie przesuwa na zachód.
Poruszam Ziemię czterema mocnymi łapami,
w nozdrza biją wspomnienia zamierzchłych zapachów...

Świat ma być światem, więc czasem bez spoczynku gonię,
żeby nadążyć za dziwnym splotem snów człowieka.
Gdy mu potrzeba otuchy — poliżę mu dłonie,
a kiedy do domu wróci — radośnie zaszczekam.

Lecz teraz już w przyszłość biegnę, badać tropy nowe.
Bywajcie — ale na ziemi nie będziecie sami.
Pogodną nocą spróbujcie ku niebu wznieść głowę
i odnaleźć mnie tam w górze pomiędzy gwiazdami.

Nie do przyjęcia jest dla mnie forma "zdychać"! Ostatni mój jamnik odszedł, kilka lat temu, po ciężkiej chorobie i długim leczeniu, pamiętam, że nie wszyscy rozumieli mój smutek! Emocjonalnie, tak to przeżyłam, że powiedziałam sobie nigdy wiecej!
Pozdrawiam serdecznie:)⭐

W całej rozciągłości podzielam Twoje zdanie. I ja uważam, że mój pies Harry zmarł, już nie wspomnę, że przez dwa lata nie mogłam dojść do siebie. Dla mnie zwierzęta domowe, to część rodziny i tyle.

Pozdrawiam serdecznie Marku.🐶🐶🐶