Twoje Wiersze - Pożegnanie jesieni

Pożegnanie jesieni

wolny

2025-11-27 10:32

Niewyraźnym świtem
odwrócony księżyc
chyba się dziś gniewa
bo tak wolno zachodzi

na pochmurnym niebie
znowu gasną gwiazdy
niewyspany kot ziewa
razem z nocną strażą

tramwaj jak łódka brodzi
po cyfrach z rozkładu jazdy
betonowe bloki jeszcze śpią
otulone szarą gęstą mgłą

ptaków już nie usłyszę
odleciały w dalekie strony
w szarość przemieniony
oglądam mój mały świat

znów o rok starszą twarzą
to prawie koniec listopada
blade słońce wiersz pisze
z kropli deszczu strofy układa

autor

Maciek.J^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

5 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Maja- Marc

godzinę temu

W ostatniej zwrotce odniosłam wrażenie, że jakaś pesymistyczna nuta z melancholią obchodzi dzień urodzin... ta "o rok starsza twarz" jednak nie traci nadziei na aktywne jutro....

pozdrawiam i życzę słoneczka od samego świtu :)

Sto...^(*)

dwie godziny temu

Elokwencja poetycka godna podziwu

Maciek.J^(*)

dwie godziny temu

serdecznie dziękuję

sturecki

dwie godziny temu

Wszystko wygląda jakby miało ostatnie siły, nawet księżyc.
Kot ziewa, tramwaj brodzi jak łódka, a ptaki dawno odleciały ... widać, że jesień sama prosi się o pożegnanie. I człowiek też wtedy czuje zimno w kościach i w oczach, ale jakoś dalej pisze swój dzień, choćby tylko kroplami deszczu.
6/5

Maciek.J^(*)

dwie godziny temu

mniej więcej to miałem na myśli

samisen

trzy godziny temu

To refleksyjny, nastrojowy wiersz o przemijaniu, obserwowaniu świata i konfrontacji z upływem czasu. Mimo melancholijnego tonu finał przynosi delikatne ukojenie: świat nadal tworzy własną poezję, a każdy koniec niesie w sobie zapowiedź nowego początku.
Pozdrawiam :)