Twoje Wiersze - Słuchałam

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

13 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

klaks

2025-03-31

Chrystus mówił "kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha", być może właśnie ta umiejętność jest kluczem do rozpoznania nieskończoności, w której bierzemy udział.
Pięknie to napisałaś <3
Pozdrawiam serdecznie Rzabko

myszulek

2025-03-14

Czuję, jakby te słowa były podróżą przez różne wymiary istnienia – od milczącej mowy natury po złożoność ludzkiego doświadczenia. To przypomina mi, jak ważne jest zatrzymać się i wsłuchać w to, co niewidzialne, a jednak głęboko obecne.

rzabaprzezrz

2025-03-15

Dziękuje serdecznie Myszulku za Twoje tutaj zatrzymanie i posłuchanie:) Pozdrawiam ciepło<3

Eleanor Rigby

2025-03-12

Słuchać a słyszeć to ważne. Coraz głębiej czuję Twoją twórczość Rzabko :)

rzabaprzezrz

2025-03-15

tak, tutaj słuchanie jest przeciwstawione mówieniu=pouczaniu. Dzięki serdeczne Elu, też zaczęłam czytać Twój tomik, posłucham Ciebie...:) Pozdrawiam ciepło<3

Prostaczek

2025-03-12

Jestem. Bardzo mnie cieszy, że się przyczyniłem. Sprawę nieskończoności, to sobie już omówiliśmy :). Pozdrawiam serdecznie.

rzabaprzezrz

2025-03-15

:) No nie wiem, czy "omówiliśmy" jest tutaj adekwatnym słowem, ale jeśli czujesz się usatysfakcjonowany...:)Dzięki serdeczne, że wpadłeś, słowo "Jestem" jest wyjątkowe. Pozdrawiam ciepło:)

LydiaDel

2025-03-11

Gdzie się człowiek pojawi, zostawi chaos. Mimo to jest coś zagadkowego w nas. 6/5 Serdeczności

rzabaprzezrz

2025-03-15

To prawda...:) Dzięki serdeczne Lidio, pozdrawiam ciepło<3

Moona@

2025-03-11

Czasem nie wiadomo czego słuchać lepiej...człowieka czy natury ;)
Pozdrawiam :)

rzabaprzezrz

2025-03-15

Myślę, ze lepiej obydwu, tylko w inny sposób...Dzięki serdeczne Moniko, pozdrawiam ciepło:)

Motylek78

2025-03-11

jak dla mnie pierwsza zwrotka
jest zdecydowanie przyjemniejsza
druga jest już trudniejsza
Pozdrawiam serdecznie 🦋

rzabaprzezrz

2025-03-15

Obcowanie z naturą jest dużo prostsze, niż z człowiekiem, ale z człowiekiem jest dużo bardziej głębokie i wielowymiarowe, niosące wiele prawdy o nas samych i skłaniające do rozwoju....Dziękuję serdecznie Aga, uściski przesyłam<3

Osiaki1

2025-03-11

👍

rzabaprzezrz

2025-03-15

Dzięki, pozdrawiam:)

Annna2

2025-03-11

"Fides in ratio"
"nie przyjmuj nic jako prawdy, jeśli brakuje w tym miłości; nie przyjmuj nic jako miłości, jeśli brak w tym prawdy"
Rozum i wiara.
Rozum może może poznać Boga i nic więcej
Wiara to serce- to dążenie do prawdy- to miłość- poznanie jej.
Miłość pozwala sięgnąć dalej zadawać pytanie- kim jesteśmy- poznać siebie poznać Boga.
Bez miłości nie ma nic, nic.
Rozum i wiara- serce- jak dwa skrzydła- razem.
Nawet jeśli ktoś pisze że jest inaczej.

rzabaprzezrz

2025-03-15

Zgadza się, pięknie to ujęłaś, odwołując się do encykliki JPII. Dziękuję serdecznie Aniu za twoją obecność i słowa, uściski<3

Elżbieta

2025-03-11

"Prawdziwie" słuchać, to sztuka nie lada.
Serdeczności, Rzabko:))⭐♡

rzabaprzezrz

2025-03-15

Trzeba najpierw mieć taką intencję...Dziękuję serdecznie Elu, pozdrawiam ciepło:)

Trociny(anna)^(*)

2025-03-11

ciekawa miniatura.
Pozdrawiam.

rzabaprzezrz

2025-03-15

Dziękuje bardzo, pozdrawiam ciepło Aniu<3

[ GALBA ]^(*)

2025-03-11

Po części zgodzę się z komentem Stasia i zauważę jeszcze że zaglądając w głębię oczu można zweryfikować czy ludzki bełkot to przypadkowy stan czy zamierzone działanie. Tak mi się wydaje...
Pozdrowionka z podobaniem 🌟👍

rzabaprzezrz

2025-03-15

Ach, ten bełkot to było, w moim zamyśle, takie ogólne stwierdzenie, ludzie z natury bełkoczą, bo nie widzą jasno prawdy . Dzięki serdeczne Marku, pozdrawiam ciepło:)

Czasem

2025-03-11

I tym sposobem powstały antypody człowieczeństwa.

Pobyt na tym portalu zadziwia mnie każdego dnia :)

rzabaprzezrz

2025-03-15

Antypody "człowieka":) No cóż, czasem widzę wszystko odwrotnie i świeżbi mnie, żeby o tym powiedzieć:) Dzięki i pozdrawiam serdecznie<3

sturecki

2025-03-11

Ja ten wiersz odbieram jako kontrast między ciszą natury a chaosem ludzkiego świata. W pierwszej strofie mamy harmonię – kamień, gwiazdy i wiatr mówią swoim spokojnym językiem. W drugiej – człowiek, którego słowa są niezrozumiałe, a oczy ukrywają coś, co trudno odczytać.
Piękna refleksja nad tym, że prawdziwa nieskończoność może kryć się zarówno w przyrodzie, jak i w ludzkim spojrzeniu – choć czasem trudniej ją tam dostrzec.
6/5

rzabaprzezrz

2025-03-15

Zdaję sobie sprawę, że mój wiersz jest dość hermetyczny i trudny do odczytania. Pierwsza strofa miała mówić o pokorze człowieka wobec natury, druga faktycznie pokazywać, że człowiek jest wielokroć zagubiony na swojej drodze, nie rozpoznaje prawdy, ale w jego naturze jest coś niezwykłego- nieskończoność jego bytu, w przeciwieństwie do natury. Tak jak napisałam, wiersz powstał w kontekście wiersza Prostaczka, i miał być propozycja odmiennego spojrzenia na "człowieka" To tak po krótce mój zamysł, ale wiersz, jak wiadomo, po odpepowieniu zaczyna żyć własnym życiem, wiec do jego interpretacji nie żywię prawa wyłączności:) Dziękuję i pozdrawiam Cię Staszku serdecznie:)