X
miłość na Zagórzu
wolny
2025-08-05 12:00
cykl z Ziemi Makowskiej
inspiracja książką " Ocalmy od zapomnienia " tom II
Towarzystwo przyjaciół Ziemi Makowskiej
Maków Podhalański 2000
pacyfikacja osiedla Zagórze w Makowie Podhalańskim
04.04.1944 Henryk Kowalczyk
st. sierżant Wojska Polskiego
spotkał się potajemnie z żoną Marią Kowalczyk
w odwecie za zranienie szefa zakopiańskiego gestapo,
Arnolda Sechmischa, przez partyzanta Henryka Kowalczyka, Niemcy
zamordowali 42 osoby na osiedlu część mieszkańców,
w tym 13 osób, wywieziono do Juszczyna i tam rozstrzelano
inspiracja książką " Ocalmy od zapomnienia " tom II
Towarzystwo przyjaciół Ziemi Makowskiej
Maków Podhalański 2000
pacyfikacja osiedla Zagórze w Makowie Podhalańskim
04.04.1944 Henryk Kowalczyk
st. sierżant Wojska Polskiego
spotkał się potajemnie z żoną Marią Kowalczyk
w odwecie za zranienie szefa zakopiańskiego gestapo,
Arnolda Sechmischa, przez partyzanta Henryka Kowalczyka, Niemcy
zamordowali 42 osoby na osiedlu część mieszkańców,
w tym 13 osób, wywieziono do Juszczyna i tam rozstrzelano
ja starszy sierżant Henryk Kowalczyk
szedłem do żony Marysi
na spotkanie
przecież nic się nam nie stanie
kochaliśmy się bardzo
mój Anioł piękny
gdy w niewłaściwym momencie
weszli Niemcy
ktoś powiedział
ktoś doniósł
a może mnie śledzili
skąd wiedzieli że właśnie dziś
tu będziemy
tyle dusz na sumieniu
moim za miłość
malutka dziecina trzy miesiące
miała i nawet takiej duszyczki
nie oszczędzili
całą wieś spalili
pozostałych rozstrzelali
gdy przyszedłem nic się nie działo
cisza i spokój na Zagórzu
aż kochać nam się chciało
dotyk jej dłoni wreszcie
przy mej piersi i ten spokój
który niesie las
zatrzymaliśmy na chwilę czas
by ziścić marzenia
nie wiedząc że nasze dusze
już idą do nieba
szedłem do żony Marysi
na spotkanie
przecież nic się nam nie stanie
kochaliśmy się bardzo
mój Anioł piękny
gdy w niewłaściwym momencie
weszli Niemcy
ktoś powiedział
ktoś doniósł
a może mnie śledzili
skąd wiedzieli że właśnie dziś
tu będziemy
tyle dusz na sumieniu
moim za miłość
malutka dziecina trzy miesiące
miała i nawet takiej duszyczki
nie oszczędzili
całą wieś spalili
pozostałych rozstrzelali
gdy przyszedłem nic się nie działo
cisza i spokój na Zagórzu
aż kochać nam się chciało
dotyk jej dłoni wreszcie
przy mej piersi i ten spokój
który niesie las
zatrzymaliśmy na chwilę czas
by ziścić marzenia
nie wiedząc że nasze dusze
już idą do nieba
