szerokolistny dąb obserwował
niejeden kondukt żałobny
rudowłosa wiewiórka
wstrzymała pochód żałobników
tylu ludzi a nikt nie podarował orzecha
wyczerpały się jesienne zapasy
teraz czeka na zapomogę
na próżno stoi w słupek i wystawia łapki
po smakowity kąsek
cmentarny grajek ma więcej szczęścia
do futerału obficie sypią się grosze
a ona skazana na żołędzie

******
srebrzyste buki pną się w górę
wzdłuż cmentarnej alei
szumią konary znaną melodią
marsza żałobnego
poloneza pożegnania z ojczyzną
czarne kruki przepędzają
drobne ptactwo
żal świergotu wróbli

****

nikt nie patrzy na dolną partię
drzewa o fantastycznej pozie
zastygła w bezruchu
średniowieczna baba
tkwi od zawsze jak słup milowy
w starym Koninie
dziw natury
szeroka w biodrach
zwężająca ku górze
okrągła narośl w kształcie głowy
prosty pień o imponującej średnicy
szybuje wysoko w niebo powyżej

czy wskazuje odległość
stąd do nieba

Bożena Joanna
2020