Dowcip przedni :)
nie gra mi tylko "z miasteczka Karpacza" wg mnie lepiej brzmiałoby "proboszcz z górskiego Karpacza"

Tak tylko że jest
pro forma i de facto
Formalnie ksiądz i imieniu Jezusa przebacza
ale do dopełnienia formalności konieczne jest spełnienie 5 warunków

ponad to są jeszcze grzechy przeciw Duchowi Świętemu nie podlegające przebaczeniu
Pierwszy to grzeszyć zuchwale w nadziei Miłosierdzia Bożego. Czyli popełnianie grzechów ciężkich świadomie z pewnością, że Bóg przez swoje miłosierdzie i tak te grzechy nam wybaczy. Taka postawa to ubliżanie Bogu i lekceważenie Jego dobroci.

W Ewangelii św. Mateusza czytamy, że „Każdy grzech i bluźnierstwo będą odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone. Jeśli ktoś powie słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone, lecz jeśli powie przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone ani w tym wieku, ani w przyszłym”.

Wyjątkowo dobry limeryk. W zabawnej formie ujęte kilka zagadnień, nad którymi można by się pochylić. A mi na myśl wciąż nasuwa się wczoraj obejrzana sztuka teatru telewizji pt.."Kłamstwo", gdzie mąż po jednorazowej zdradzie żony tak to przeżywa, że musi jej o tym powiedzieć, podczas gdy ona bez mrugnięcia okiem zdradza go od ośmiu lat, grając rolę idealnej żony. Powiem szczerze, że ta dysproporcja, ten dysonans zrobił na mnie ogromne wrażenie, i wzbudził wiele refleksji... Pozdrawiam ciepło:)

To dowcipny, choć pikantny limeryk, który w krzywym zwierciadle pokazuje paradoks pokuty i wybaczenia, gdzie duchowny sam nie jest bez skazy. Z przymrużeniem oka przypomina, że ludzkie słabości mogą dotykać każdego, niezależnie od roli jaką sprawuje.
Nie ma takiej spowiedzi, która nie kryłaby choć odrobiny ironii życia.

Pozdrawiam :)