jesień się plecie powoli
trawom woalkę szyje z pajęczyn
drzewa radością chce zdobić
przez chwilę - zaraz
pewnie się zmęczy

miętą herbata już grzeszy -
lato się śmiało do nas słonecznie
ciążą leszczynie orzechy
stęsknione - trzeba
spadać pośpiesznie

ref. wiatr dłońmi chmury rozgarnia
świat staje się tobą piękny
gdy przynosisz dla mnie we włosach
wszystkie zapachy Łopienki

obok ogniska wrotycze
sennie gadają z dumną dziewanną
łopian ich chciałby zakrzyczeć
płaszczyć się musi
wczoraj zdarł gardło

grzyby suszone na niciach
sczerniałe w dymie palonych wspomnień
nie chcą słuchać o liściach
schnących z tęsknoty
za letnim słońcem

ref.

kolec zostanie gdy pójdziesz
róży niechcianej we mgle zaklętej
i rdza osiądzie na strunie
głos ochrypnięty
palce przecięte
więc

zostań przy ogniu z jesienią
wieczorem zachwycę się tobą do krwi
kwiaty przed tobą uklękną
drżąc niespokojnie
gdzie jutro ty

ref.