miłość i zdrada są tak połączone ze sobą, jak życie i śmierć, dzień i noc, radość i łzy... pewnie każdemu z nas to się przytrafiło, ja odczułem to na sobie bardzo mocno... ale podniosłem głowę z błota i jakoś to życie toczy się dalej... czego i Tobie życzę, czekając na kolejne wiersze... pozdrawiam i uśmiechniętego dnia życzę...

Pewnie często jest tak, że nie warto ale kiedy darzymy uczuciem drugą osobę, to zwykle jest tak, że nie dostrzegamy nawet oczywistości. Dopiero z czasem gdy nabieramy dystansu, potrafimy obiektywnie ocenić nasze uczucia oraz to, czy dana osoba była warta tego wszystkiego czym ją obdarzaliśmy. Smutny, pełen cierpienia wiersz, choć sądzę, z etakiw historie wiele uczą i pomagają wyciągnąć właściwie wnioski na przyszłość. Prawdą jest to, że najlepiej uczymy się na błędach, zwłaszcza gdy są bardzo bolesne.

Pozdrawiam serdecznie.

Człowiek albo zadaje sobie pytanie "czy warto było zrobić to, i to..." lub "czy warto było tego i tego nie zrobić..." - i jedno, i drugie niesie ze sobą osobliwe cierpienie, wewnętrzne poczucie niesprawiedliwości, pretensji do siebie, do tamtej osoby, do świata, ale i tak uważam, że wszystko jest po coś. Popełniamy błędy często z głupoty, często trzeba za nie sporo płacić, ale to nas szlifuje na przyszłość, pozwala być lepszą wersję siebie, choć te popełnione błędy chodzą za nami jak cień i przypominają o lekkomyślności. Z miłością jest podobnie - kocha się... po prostu. Bywa, że nieodpowiednie osoby, ale jak wytłumaczyć sobie, że mimo uczucia, jakim darzymy drugą osobę, to nie jest dobre? Gdy człowiek kocha to chce przebywać, rozmawiać, marzyć i śnić o tej i z tą osobą. Smutne jest życie osób, które kochają bez wzajemności. To jakby chcieć ugasić pragnienie, widząc źródło, ale nie móc podejść. Poruszający wiersz. Pozdrawiam!

"Czy warto było...?"
takie samo zadaję sobie pytanie.
Pozdrawiam i ***zostawiam 😀

Warto było!, bo dzięki temu powstał ten wiersz...:)🍀