X
Ona-Amfora
biały (bez rymów)
2025-03-24 13:35
W jałowym, pełnym cierni ogrodzie amfora stoi,
Jedna z wielu, lecz ta jest wyjątkowa.
Na milion kawałków roztrzaskana,
Kruszcem cenniejszym od złota poskładana.
Jako jedyna skarb najcenniejszy skrywa,
Nasiono z cierpienia zrodzone,
Na glebie doświadczenia i siły osadzone.
Kwiat najpiękniejszy i najrzadszy wypuścić może,
Korzenie przekonań nasiono zapuszcza silne,
Piąć się w górę kwiat niezwykły próbuje usilnie.
Lecz na samej sile i odwadze kwiatu samotnie wzrastać nie sposób,
Nie może kwiat istnieć samoczynnie,
Światła obcy promień, wody troskliwej objęcie,
Dla dobra kwiatu dopuścić musi amfora we właściwym momencie.
Jedna z wielu, lecz ta jest wyjątkowa.
Na milion kawałków roztrzaskana,
Kruszcem cenniejszym od złota poskładana.
Jako jedyna skarb najcenniejszy skrywa,
Nasiono z cierpienia zrodzone,
Na glebie doświadczenia i siły osadzone.
Kwiat najpiękniejszy i najrzadszy wypuścić może,
Korzenie przekonań nasiono zapuszcza silne,
Piąć się w górę kwiat niezwykły próbuje usilnie.
Lecz na samej sile i odwadze kwiatu samotnie wzrastać nie sposób,
Nie może kwiat istnieć samoczynnie,
Światła obcy promień, wody troskliwej objęcie,
Dla dobra kwiatu dopuścić musi amfora we właściwym momencie.
