Czy pisanie wierszy
bierze się z lęku
przemijających chwil?
Robię selfie
Utrwalam
Wydalam
nie pozwalając
dłużej drążyć
miąższu serca
Czas
odłożyć
smartfon wierszy
by chwilę
(prze)żyć
Rozmyślania zrodzone w czasie wędrówki po ... "psiej górce":) I połączone skojarzeniem z wierszem Jerzego Jabłońskiego - mojenieogarnianie :
"Zamiast szukać telefonu po kieszeniach
zrób selfie smartfonem serca
w pięknych życia przestrzeniach"
Polecam Jego nową książkę :"Kawa z dobrym słowem", gdzie dużo takich pełnych prostoty i głębokiej mądrości życiowej wierszy.
Tak, byłam dzisiaj na spotkaniu poetyckim, i była taka refleksja, że poezją można uchwycić chwilę, podobnie jak fotografią albo obrazem... a po co to robić? Żeby ją zatrzymać, zatrzymać to, co jest tak ulotne i krótkie, i aby ta chwila wciąż trwała, żeby można było do niej wrócić:) Może mieć to źródło w lęku przed przemijaniem chwil, utratą nieodwracalną... Dziękuję za zatrzymanie i refleksję, pozdrawiam serdecznie Izo<3
Ten wiersz to głęboka refleksja nad ulotnością chwil i próbą ich zatrzymania. Bardzo poruszyła mnie Twoja umiejętność uchwycenia tych emocji w poetyckiej formie. Dziękuję! :)
To co przemija niekoniecznie musi budzić lęk. Jednak każda chwila nadaje jakiś sens skreślenia pewnych słów zalegających w sercu...
Duża refleksja powstaje przy tym wierszu Rzabko.
Pozdrówki z podobaniem 🌟👍
To ciekawe skąd bierze się potrzeba pisania wierszy. No i na ile jest ona zbieżna z przyczyną tej samej potrzeby w czasach sprzed internetu... Myślę że gdzieś u spodu obecnego pisania jest taka sama potrzeba lajków jak w przypadku "obecności" w innych mediach społecznościowych.
Tam robisz selfie na tle czagośtam i wrzucasz. Tutaj piszesz podświadomie (lub całkiem świadomie) z myślą np. o TW...
Rzabula, widzę, że troche Cię sprowokowałam swoją wcześniejszą wypowiedzią. Ja też uważam że generalnie wiersz jest formą komunikacji ze światem (jak inne formy sztuki), ale nawiązałąm trochę do swojego uczucia sprzed wielu wielu (ponad 20) lat z zupełnie innego portalu, gdzie złapałam sie na autocenzurze przed napisaniem...
No cóż, TW to portal społecznościowy, tak go traktuję, jako miejsce spotkania osób/przyjaciół z tą sama pasją, podobną wrażliwością, które mogą znaleźć wspólny język. I publikując na TW bardziej chodzi mi o to spotkanie, wymianę myśli, uczuć, cząstki siebie. Czuję i doświadczam, że poprzez taką wymianę kształtuje się też serce człowieka. Czy pisze się pod TW? Czasem zdarza mi się zastanowić, czy dana treść lub forma będzie dobrze odebrana, ale zasadniczo zadomowiłam się już tu i czuje się swobodnie z umieszczaniem też treści bardziej kontrowersyjnych czy zaczepnych:) Ale oczywiście piszę po to, żeby ktoś przeczytał, wtedy czuje poczucie sensu. Myślę, że wiele osób potrafi pisać i pisze "do szuflady", to im wystarczy, dla mnie to nie ma sensu, bo wiersz to mój sposób komunikacji ze światem, chociażby tak małym jak tu. Ale dla tej komunikacji nieco szerszej wydałam też moje wiersze w tomiku. Moja refleksja dotyczyła lęku przed utratą danej myśli, uczucia lub doświadczenia, ze jeśli nie zostanie utrwalone w wierszu, zniknie na zawsze. Zauważyłam, że taka jest często moja motywacja. Ale pomyślałam też, ze takie szybkie łapanie sprawia, że dany stan się kończy, i nie dociera do głębi serca. Przepraszam, kapkę się rozpisałam, ale cieszę się, że mogłam o tym powiedzieć. Pozdrawiam serdecznie, uściski<3
odbieram tekst jako manifestację jako przeciw zgubnemu działaniu wierszy na serce które dopiero po wydostaniu się na zewnątrz przybierają postać czegoś pięknego i osobliwego
Zgubne pod tym względem, że utrwalone myśli i uczucia przestają już drążyć wnętrze, które mogłoby na tym drążeniu skorzystać:) Dzięki serdeczne, pozdrawiam ciepło:)
Ładne powiedzenie, do zapamiętania. Osobiście (prawie) nigdy o sobie nie piszę, selfie robię rzadko w powodu powiedzmy tragicznej fotogeniczności. Pozdrawiam serdecznie.
Właściwie nie chodziło mi tylko o pisanie o sobie, ale po prostu o utrwalanie swoich myśli, uczuć, doświadczeń na różne tematy. Dzięki serdeczne Marku za Twoją obecność i słowa, pozdrawiam ciepło:)
Wiersz mówi o tym, jak pisanie staje się sposobem na zatrzymanie chwili, ale jednocześnie oddala od jej prawdziwego przeżywania. Pokazuje, że czasem zamiast utrwalać, warto po prostu być i poczuć to, co się dzieje.
6/5
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.