Twoje Wiersze - Proklamacja

Proklamacja

wolny

2025-10-11 08:12

W intencji tych, którzy podejrzewają, że jestem ateistą. Sugeruję, najpierw zrozumieć treść tego utworu, gdyż może on wzbudzać protesty i nakłaniać do osądzania przez porównywanie z powszechnie obowiązującymi standardami wiary i duchowości. Można być przez całe życie kupką popiołu niegodną podnieść oczy ku niebu, a można też spojrzeć na to inaczej. Podzielę się z Wami tym, że kiedyś chciałem iść do zakonu kamedułów, ale mi to pewien jezuita wybił z głowy, za co jestem mu bardzo wdzięczny.

Jestem bytem
Powołanym do istnienia
W strumieniu czasu
Desygnowanym świadomością
Przemierzającym
Przestrzenie kolejnych wcieleń
Jestem bytem
Powołanym do istnienia
W strumieniu czasu
I w bezmiarze Stwórcy
Który jest wszystkim
We wszystkich
Całym zupełnym Wszechświatem
Nie muszę go szukać
Nie muszę wierzyć, lub nie
Bo mam pełną świadomość
Jego istnienia

22.09.2025

autor

Wiatrodrzew

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: czerwony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

JaSnA7

trzy dni temu

O ile dobrze zrozumiałam - wierzysz, że jesteś Wszechświatem;)
Brawo Ty:) Trzeba o sobie myśleć pozytywnie.
We wcielenia nie wierzę.
Cóż - to Ty wiesz kim jesteś i to Twoje prawo być sobą...
Pozdrawiam:)⭐

Wiatrodrzew

dwa dni temu

Właśnie o to chodzi, że ja nie wierzę, tylko Wiem. Wiara, to bardzo cienka lina rozciągająca się nad bezkresną przepaścią zwątpienia. Przez wiele lat po niej chodziłem, ale teraz zrozumiałem, że każdy z nas, to cząstka Stwórcy. Duchowa interacjonika, zmieniła mnie i mój sposób pojmowania świata. Stwórca jest tak samo realny w moim życiu jak każdy element z postrzeganego przez każdego z nas świata zmysłów. Czy wierzysz w swoją matkę, czy wierzysz w swojego ojca itd... Dla Ciebie to absurdalne pytania. To samo dotyczy Stwórcy w moim istnieniu.